Büyükler imtihan edilmez!..

Anadolu’da yaşayan ve Allah dostlarından olan Mehmet Dede’yi çekemeyen bazı kimseler vardı ki, bunlar bir gün toplanıp geldiler bu zâtın nurlu dergâhına.

Maksatları, imtihan etmekti bu velî zâtı.

Şöyle ki;

Kendilerince çok zor olan bazı dînî sualleri ona soracak, bilemeyince de güya mahcup edeceklerdi kendisini.

Ancak kimin huzuruna girdiklerinin farkında değillerdi.

Mehmet Dede, ilk bakışta anladı bunların maksatlarını.

Gözlerini yumdu...

Ve kalbinden;

“Yâ Rabbî! Bunlar beni mahcup etmeye gelmişler. Sen onları mahcup eyle ve hidâyet ver kendilerine” diye duâ etti.

Onlar girip oturdu.

Ancak hepsi, şaşkınca ve bön bön birbirlerine bakıştılar bir süre. Çünkü unutmuşlardı ne soracaklarını. Silinmişti hâfızalarından o sualler. Allahü teâlâ unutturmuştu onlara.

Tek kelime bile hatırlayamadılar.

Ve yetişti hidâyet.

Anladılar hatalarını.

Mahcup ve pişmân olmuşlardı yaptıklarına! Büyük velî bu hâli görünce;

“Yâ Rabbî! Bunları eski hâllerine çevir” diye duâ etti içinden...

O anda hâtırladılar soracakları sualleri.

Ama çok mahcup olmuşlardı! Elini öpüp, özür dilediler kendisinden...