İtiraf ediyorum ki o bayandan ders aldım

“Belli ki sen usta şoförsün, ben ise acemi şoförüm. Şeridinde gidemeyip senin önüne geçtim diye bana kornaya basıyor ve ikaz ediyorsun. Ben sürücü adayıyım ve bu yolda yanımda eğitmenim olduğu halde direksiyon kullanmayı öğreniyorum. Vites debriyaj direksiyon ve yol hepsi bir arada nasıl kontrol edilir onu öğrenmeye çalışıyorum. Haliyle arada şerit ihlali yaptığımı fark etmediğim de oluyor ve zaten eğitmenim bunu hemen hatırlatıyor.

Sen ise “Usta şoför” olmanın verdiği bilgiçlikle şeridine doğru kayan aracın üzerindeki “sürücü adayı” yazısını bile dikkate almadan, girdiğin bu yolun ilk başında “bu güzergâh sürücü adaylarının eğitim yaptığı yol” olduğu yazısını okumayan bir ben merkez halindesin. İyi ki direksiyonu iyi kullanıyorsun. İyi ki gaza basmayı öğrenmişsin. İyi ki kornaya da iyi basıyorsun. Hepsi bu kadar işte… Oysa biraz beyefendi olsan çok daha iyi olurdu.”

Gıkım bile çıkmadı. Bayandan utandım. Özür dileyerek oradan ayrıldım. İtiraf ediyorum ki her şeyi iyi bildiğini zannederken nice bilmediklerimizin farkında olmuyoruz...

 

 

 

“Sayın Feridun Ağabey, bu memleketin hâli ne olacak? Sayın Cumhurbaşkanıma sesleniyorum. Başka ülkelerin fakirlerine yardım ediyorlar ama bizim fakirlerimize kim sahip çıkacak? Mülteciler kadar değerimiz yok bu ülkede. Orta gelirli esnafa ve Karadeniz’in fındığına kim el atacak? Soruyorum bu ülkede her şey zenginler için mi? Bu memlekette ne yasa ne kanun, yayınlamazsan sana da hakkımı helal etmem!” diyen isimsiz okuyucumuz, öncelikle derdini bizimle paylaştığın için teşekkür ediyoruz. Ama düşüncene katılmadığımızı da söylemek istiyoruz. Tamam sıkıntıların vardır. Allah kolaylık versin. Biraz atarlı biraz kahırlı yazmışsın o da tamam ama bir düşünsene… Bir ülken, bir vatanının ve seslenmek istediğin bir devletin bir Başbakan’ın, bir Cumhurbaşkanın var. Tutup da vatansız kalan devletsiz kalan bir Suriyeliye yapılan yardımla kendini kıyaslamanı anlamıyorum. Ha bi şöyle düşün da… Diyelim o yardım sana yapıldı ama (Allah göstermesin) vatanından ayrılmak zorunda kaldın, kabul eder misin? Sana daha güzel günlerde daha rahat hallerde bir hayat diliyorum. Fındık konusundaki isteğini de buradan yetkililerimize duyuruyorum: “Sayın Bakanım, Sayın Başbakanım okuyucularımız Karadeniz’in fındığına devlet olarak al atılmasını istiyorlar.”

 

 

 

Sayın TOKİ yetkililerimize… Karadeniz sahil kasabamız vardı. İsmi Yalıköy. Ordu ilimiz Büyükşehir olunca burası Fatsa ilçemizin mahallesi oldu. Türkiye genelinde TOKİ evleri, siteleri, ATM’leri gibi yapım süregitmekte. Sadece emeklilerin değil herkesin yaşayacağı, hayatını devam ettireceği yeşillikler, denize karşı yamaçlar. Ev mi site mi, ATM mi ne yapılması gerekiyorsa… Arsa, boş arazi işte… Fatsa, Perşembe ilçeleri arasında olan Yalıköy TOKİ yetkililerini bekliyor.  İstanbul, Ankara, İzmir değil Karadeniz sahillerine bir güzellik bir canlılık getirelim. Yalıköy ve civarındaki halk adına bunu yazıyorum. Saygılarımızla.

 

 

 

Ankara’dan Saygıdeğer Ömer Topbaş isimli okuyucumuz, gönderdiğiniz yazının tamamını yayınlamamızı istemişsiniz “Ya tamamını yeniden yayınlayın, ya da kalan kısmını da yayınlayın” isteğinde bulunmuşsunuz. Sizlerin isteği bizim için gerçekten çok değerlidir. Ancak yazınızda iyi şoför olmanın önemine, sürücü kurslarındaki yanlışlıklara değiniyordunuz. Kendinizin 45 yıllık iyi bir şoför olduğunuzu belirtiyordunuz. Bu duygunuzu da hayli genişçe özetleyerek yayınlamıştık. Yaşadıklarınızı daha geniş ve hatıralarınızla birlikte anlatmak isterseniz okuyucularımız için Hayatım Roman köşemiz de vardır. Orada da değerlendirilebilir. Saygılarımızla.