Dejenere

Özentiliğin zirvesinde ezik, steril ve mutlu dejenerelere…

SSCB 1960’ta uzaya köpek gönderince NASA telaşlandı. Tez elden bir şempanze bulup bir yıl sonra fezaya yolladı. Lakin deney başarısızlıkla sonuçlandı. Roketler geç ateşlenmiş ve şempanze "Ham" iki yüz metre uzağa gönderilmişti. Sonuç; NASA'nın cesareti kırıldı ve uzaya giden ilk insan Yuri Gagarin oldu. Şempanze Ham'e ne mi oldu? NASA, evraklarda  "Ham, artık yaşamıyor, hava kuvvetlerinin uzay araştırmalarına katılmış diğer elemanlar gibi o da uzay şöhretleri bölümüne gömüldü" ifadelerine yer verse de hakikat başka! Şempanze Ham düştü! Yaşıyor...

Ham, yörüngeden çıkan roketin kapısında "Bura nere" gibisinden aval aval bakınırken, yediği muzun kabuğuna basıp düştü. İstanbul'un Etiler-Levent bölgesine hem de. Ham, ışık hızıyla düşmediğinden yolculuğu uzun sürdü.

Tüylerini silkelerken ikibinli yıllarda bir plazanın çatısında olduğunu anladı. Her şey tek günde oldu. Derhal Akmerkez'e gitti, kaşlarını aldırdı, kafaya baylaj attırdı. Eğitimliydi, hırslıydı... E, ne de olsa NASA maymunu. Plazada işe başladı...

Kendini kabul ettirmişti ettirmesine de yine çok yalnızdı. Bu insanlar ona çok yabancıydı. Dilleri farklı, kültürleri apayrıydı… Ruhundaki açlığı, plazanın yemek hanesine bulduğu nohutla bastırdı. Havalandırma boşluğuna kıvrılıp, uyuyakaldı. Uyku bu... Alt solunum yollarından sızan gaz, tüm plazayı sardı. İnsanların burnuna, ağzına oradan da beynine dolandı... Uyandığında gözlerine inanamadı!.. Sekreter kız "Ben size geri dönücem Kökan beyy" diyerek telefonu kapadı. O anda, müdürler Manager, şefler Supervisör oldu...

İşte o gün bugündür plazalarda, ofis ortamı adamcıkları ve kariyer delisi sloganlar atmaktan, bilmen ne sertifikası ve karşı cins peşinde koşmaktan bedeni bitap ruhu harap imaj kadıncıkları yaşar. Hırs gözlerini bürüyüp, dizlerinin bağını çözdüğünden, kök kültür ve duygusal zekâ da içlerinden süzülmüştür. Neyse, Şempanze Ham artık çok mutluydu... Artık dilleri de bozulmuştu. Parlatıcı yedirilmiş ağızlardan, İngilizceyle karışık  ilkokul düzeyinde ifadeler saçılıyordu. "Kişisel lansmanımı piarla support edip forvıtladım, süpervizörüm klas biriyle meeting ayarlayacak. Pozitif bir feedback gelirse, selektif bir life stayla upgrade olucam" (Meali; Dünürcü bi teyze var işte, o birini ayarladı. Zengin bi koca bulursam paçayı kapağı atıcam.)

Hayatı serada yetişen plastik bitki tadında yaşayanların, pazar payı ölçümlerine bakıp bu başarılarını ıslatmaktan; meetinglerde stres yüklenip brunchta ferahlamaktan; kişisel marketing stratecileri dudakları büzüp sosyal medyada yayınlamaktan,  rezilliği normal günübirlik ilişkileri modernlik sanmaktan vakit kalırsa kültürel erozyonlarını fark etmeleri dileğiyle…

Maymun Ham mi? O, "Buralar tamam" dedi. Başka binaların havalandırma boşluklarına doğru yola koyuldu...

Ninem diyor ki; Ata benzeyen eşek, anırınca kendisini belli eder.