Semerci…

Köyde yaşlı semerci Bekir Usta ölmüştü,
Tüm eşekler toplanıp kahkahayla gülmüştü!
Düşünmeden sonunu tepindiler durmadan,
Bayram yaptılar sanki bir büyüğe sormadan.

Müjdeyi vermek için ihtiyara geldiler,
“Haberin yok herhâlde, Usta öldü” dediler!
Gençlere baka, baka yaşlı eşek güldü ve,
Anlamadım der gibi: “Ne olmuş öldü ise! ”

“Sırtımıza ne semer, ne de yük alacağız,
Belki de kuşlar gibi, hep özgür olacağız! ”
İhtiyar tekrar sordu: “Bu iş nasıl olacak?
Nasıl özgür kalınıp, amaç hâsıl olacak? ”

“Semerci olmayınca semer yapan da olmaz,
Semersiz bir eşeğe, yular takan da olmaz!”
Yaşlı eşek gülerek: “Dur, hemen sevinmeyin,
Geleceği görmeden, bu kadar övünmeyin!

Sevinçten deli gibi tepineceğinize,
Oturun da yas tutun siz geleceğinize!
Bekir Usta yapardı sırta göre semeri,
İyi, kötü bilirdi; çok sıkmazdı kemeri!

Yarın bir acemiyi çıkarırlar aradan,
Ömür boyu sırtınız hiç kurtulmaz yaradan!
İyisi mi, siz semerciden değil,
‘Eşeklikten’ kurtulmanın     yolunu arayın!
Siz eşek kaldıkça,
Sırtınıza bir semer yapan     bulunur unutmayın…”

Ninem diyor ki: 
Duvar eğimli olduğu tarafa yıkılır.