2015 başladığı gibi bitti!..

 

Evet, “Perşembe’nin gelişi Çarşamba’dan belli” olduğu gibi, bahar da kışla birlikte gelişini haber verir… İyimserlik anlamında şöyle bir söz vardır: Senenin bereketi baharından bellidir. 2015 yılının son yazısını yazarken, 2016 ve sonrasına dair daha olumlu – ılımlı ve insanlık için daha huzurlu ortam vadeden tahminlerde bulunmak, herkesin arzu edeceği bir durumdur. Gelgelelim bugünkü tablo, hem ülke bazında hem dünya ölçeğinde böyle bir iyimserliği teşvik edici değil ne yazık ki… 2015 yılı başladığı gibi bitti dersek yanlış olmaz. 2015’te de, 2014 gibi, 2013 gibi, 2012 ve 2011 gibi Suriye’de, Irak’ta, Yemen’de, Libya’da ve daha pek çok İslam ülkesinde, genel olarak da dünyanın fakir kalmış ve gelişmesini tamamlayamamış memleketlerinde, oluk oluk insan kanı aktı!.. Daha da kötüsü dünyaya hükmeden güçler, bu kanın akmasını seyretti. Bırakınız seyretmeyi, daha fazla kan akması için bu küresel güçler her türlü kirli tezgâhı kurduğu gibi, bizzat kendileri de masum insanların hayatını söndürmek için her türlü kalleşçe operasyonu gerçekleştirdiler. Sadece Rusya’nın eylül ayından beri Suriye’de yaptığı katliamlarda, yüzlerce sivil – kadın – çocuk hayatını kaybetti…

Böyle bir tablo karşısında iyimser olmak kolay değil. Senenin son günü olan bugünden yarına, mevcut olumsuzlukların kökünden değişmesini bekleyemeyeceğimize göre, kestirmeden gidip 2016’nın da 2015 gibi geçmeye aday olduğunu söyleyebiliriz. Ama her şeye rağmen, yeni yılın daha iyi olacağını temenni ediyoruz ve bu temenniyi de bazı dinamiklerin katkısıyla daha ileriye taşıyıp, karamsar olmayan öngörülere katmak istiyoruz. Burada daha yalın ve keskin ifadeler kullanmamı beklediğinizi biliyorum. O zaman şu örneği hatırlatayım: 2015 yılı boyunca, Akdeniz ve Ege’nin dalgalı – soğuk suları, binlerce çaresiz insanın bedenini yuttu... Kesin rakam, ne yazık ki hiçbir devletin istatistik kayıtlarında yok! Ama azgın dalgaların Bodrum sahillerine vurduğu bir minik beden var ki, onun verdiği dehşetli mesaj, bütün dünyayı titretti. Kendisinden iki yaş büyük kardeşi ve annesiyle birlikte Yunan adalarına gitmeye çalışırken, boğulan üç yaşındaki minik Aylan Kurdi’nin o yürek parçalayıcı görüntüsünden bahsediyorum… Minik Aylan trajik ölümüyle dünyayı sarstı ve böylece çaresiz kalmış; ölüm dahil her şeyi göze almış, sığınmacı – mültecilerin durumunu kös kös seyreden, tuzu kuru ülkelerin bir nebze daha duyarlı davranmasına sebep oldu.

Hiç belli olmaz, 2016’da belki başka sebep ve saikler, dünya devletlerinin aklını başına devşirmesine yardımcı olur da, insanlık için daha insaflı daha vicdanlı politikalar hayata geçirilir. Burada iyimserliğimi destekleyen bir başka durum var. Mecburiyet… Gelinen noktada küresel siyasi düzeni kontrol etme gücüne sahip ülkelerin yüz yüze kaldığı meseleler, onları daha mantıklı olmaya sevk edecektir. Rusya, Alev Alatlı’nın ifadesiyle; yutamayacağı kadar büyük bir lokma ısırdığını fark edecek, Amerika bencil ve sorumsuz politikalarının dönüp kendisini vurmaya başladığını görecektir… Ve diğerleri… Her biri yeniden hesap – kitap mecburiyetini hissedecektir. Derme – çatma botlarla denizleri aşıp, Avrupa ülkelerinin kapılarını zorlayan yüz binlerce mülteciyi, bu saatten sonra hiçbir güç durduramaz. Tek çare bu meseleye daha insani biçimde yaklaşmaktır. Yoksa hiçbir ülkede, ne düzen ne huzur kalacaktır! Özellikle Aylan’ın ölümünden sonra, AB ülkeleri bu vahameti daha iyi farketmiş görünüyor ve mülteciler için önemli tahsisatlar ayırıyor.

2013 Mart’ında 2015’in Temmuz’una kadar fiilen yürürlükte olan çözüm sürecini dinamitleyen iç ve dış odaklar, Türkiye’yi tekrar terör üzerinden köşeye sıkıştırma peşinde. Bütün bu olumsuzluklara rağmen, bu ülkenin ufukları yarınlar için ümit verici… Herkese iyi seneler diliyorum.