"Ey Muzaffer çarımızın korkusuz askerleri!.."

 

Rusya’da evlatları için duâ eden anne ve baba ikonalarına, bir ailenin kederinin hafiflemesi adına ihsanda bulunan Kutsal Meryem Ana ikonalarına, Ortodoks Kilisesi mensupları tarafından büyük saygı gösterilmekteydi. Bu ikona da pek saygı duydukları, önlerinde duâ ettikleri ve temennilerde bulundukları, mühimsedikleri bir resimdi.

Osmanlı paşasına gümüş çerçeve içinde takdim edilecek bu ikon, aslında gizli, aşikâre “hakaret” manasına geliyordu. Maksat Osmanlı ordularının başındaki adamı korkutmak ve moralini bozmaktı. Her türlü malzeme onlar için silahtı.

         ***

Piskopos, “Ey tanrım...” diye haçını kaldırdı. Bir duâya başlayacaktı ki... General Loris, yalın kılıç karşısına dikildi. Kalın posbıyık, gök gözlü, terlemiş geniş kızıl çehresi, körükteki kor gibi alev alev yanıyordu:

Başpiskoposun elleri titredi, birer kırık dal gibi yanlarına düştü. Yardımcısı da arkadaşının yanına sıkıştı. Bütün sarhoş subaylar, bu iki aziz ruhbanın arkasına üşüştü. Sanki hepsi bir anda hipnotize olmuştu… bir ağızdan.

“Kalplerimizi aç! İçimizdeki şeytanı çıkart! Hadi ne duruyorsun? Bize, Mesih adına zafer müjdesi ver! Hadi durma!” diye yalvarmaya, hemen cevap gelmeyince de bağırmaya başladılar.

Başpiskoposun iri patlak gözleri daha kanlandı. Yüzü sapsarı oldu. Uzun kirli sakalı kımıldadı. Oradakileri titreten, saçlarını diken diken eden, ruhani bir ağıt kadar tesirli sesiyle başladı konuşmaya. İşi buydu, vazifesi de... Koca koca çarlar, imparatorlar, krallar, generaller hiç hürmette kusur etmiyorlardı ki, şimdi buradakiler etsinlerdi.

- Ey İsa’nın erleri! Muzaffer çarımızın korkusuz askerleri! Mesih aşkına, sözlerimi iyi dinleyin.

- !!!

- Benim muradım, sizin Türk kanı içmenize mâni olmak değil! Kaç asırdır aşılmayan şu barbar Osmanlı’ya büyük ve unutulmaz bir ders vermektir. Tam ve son darbeyi indirmek için zaman kazanmaktır. Şimdiye kadar hiçbir kuvvet, bu çelikten daha sağlam ordumuzu aşamadı. Bundan sonra da önünde saf tutup duramayacaklar. Barbar Osmanlı’nın şu karşımızda darmadağınık görünen odun kütükleri mi dayanacak siz medvedlere yoksa? Bunları adam yerine koyanların hâline şaşarım ancak!.. Kafkasya’dan bu yana önümüzden sürüngen gibi kaçıyorlar! Onlar kaçmaktan yoruldu mu bilmiyorum, biz kovalamaktan yorulduk! Kaç vilayet, nice kazalarını, sayısız köylerini aldık, yuvalarını tarumar ettik, daha da edeceğiz, tarihin sayfalarından silip fosil çukurlarına atacağız! Bu çapulcular mı siz yiğitleri durduracak? Güldürmeyin beni! Ayağa kalkın bol'shoy medvedlerim! Besili boz ayılara karşı koyacak hiçbir uyuz kurt anasından henüz doğmamıştır! DEVAMI YARIN