Arif Nihat Asya'nın anısına

Gönderdiği hatıratıyla aynı zamanda "Bayrak Şairi" Arif Nihat Asya'nın öğrencisi olduğunu, dolayısıyla niçin yazmaya böylesi özen ve önem gösterdiğini de öğrendiğimiz İstanbul'dan sayın Kenan Ünaldı'nın hatırasına yer veriyoruz. "Türkiye Gazetesinin manevi lezzetler tattıran yazarı Sayın Rahim Er, Türkiye Bayrağı hakkında en güzel şiiri yazan milliyetçi mukaddesatçı Arif Nihat Asya'nın (Hakka yürüdüğü) günü anma yazısında şöyle diyor: "Arif Nihat Asya ile Adana arasında garip bir muhabbet münasebeti var. Adana'ya öylesine gönülden bağlıydı ki ölümü de Adana'nın Fransız işgalinden kurtuluş günü olan 5 Ocak tarihine denk geldi." Ve ilâve ediyor: "Arif Nihat Asya aynı zamanda Cumhuriyet döneminin en önemli naat şairlerinden biridir. Dualar ve Aminler'de sevgili Peygamberimize olan aşkını çok lirik bir dille terennüm eder." Hem bir Adanalı, hem O'nun bir öğrencisi, hem de Adana'da çıkan Demokrat gazetesinde köşe yazısı komşusu olarak, huzurunda selâma durup rahmet dileklerimle, Sayın Rahim Er'in vefa duygusuna ortak, ben de Hocamızın birkaç anısını sunacağım... Arif Nihat Asya okula o meşhur külüstür bisikletiyle gelir giderdi. Bisikletin çamurluğu olmadığı için yağışlı havalarda Hoca, pantolonu fazla kirlenmesin diye çorabını paçasının üzerine çekerdi. Ve çoğu kere de öylece derse giriverirdi. O hâli öylesine cana yakındı ki gayri ihtiyari alkışlardık. Hocamız birkaç dakika gecikse gözler kapıya kilitlenirdi. "Merhaba" deyiverince de yüreklerde ne tasa kalırdı ne de hüzün. Hoca bazen coşar bize "turun me..."li diziler de okur sınıfı allak bullak ederdi. Sesli sözlü sınırı aşanlar olunca da bir "çüşşş"ü basardı. Hocamızın bir de, her daim hâmile kadınlar gibi karnı şiş kocaman kara çantası vardı. Onun içi sadece kitap defter dolu değildi. Bazen masaya koyup kapağını açınca içinden çiçeği burnunda yeşil salatalıklar ve başka (bir şeyler) de fırlayıverirdi. Arif Nihat Asya hocamızın evliyalar listesinde ön sıralarda yer alan Bişr-i Hafi ile, bir husus hariç, pek çok benzerlikleri vardır. Bişr-i Hafi varlıklı bir asilzadeydi. Babası Horasan'ın Merce Reislerindendi. Hocam ise tam bir halk çocuğuydu. Bişr-i Hafi gençliğinde, arkadaşlarının etkisiyle bir dönem dünya cazibesine kapılıp meyhanelere düşecek kadar yolunu şaşırmıştı. Sanırım Arif Nihat hocamız da, o kadar olmasa da bir gençlik macerası yaşamıştır. Rabbinden gelen türlü ve ibretli uyarılar sonucu Bişr-i Hafi, böyle bir yaşamdan uzaklaşıp ilmiyle irfanıyle halkını eğiterek güvenilir bir yol gösterici, yüksek hal sahibi bir veli aşamasına ulaşmıştır. Bişr-i Hafi, böyle bir değişikliğin ve ulaşılan derecenin tek sebebi olduğunu söylüyor. Bişr-i Hafi, Sevgili Peygamberinin sünnetine sımsıkı sarılan ve O'na emsalsiz bir sevgi ve bağlılık duyan bir ermişdi. Sevgili Peygamberimizin niteliklerini öven, O'ndan şefaat dileyen kasideler yazan Cumhuriyet dönemimizin na'at şairi Arif Nihat Asya da, tıpkı Bişr-i Hafi gibi ilmiyle irfanıyle, kitaplarıyla yazılarıyla ve ünlü ve başarılı bir uzun öğretmenlik hayatıyla, halkını ve gençliğini eğiten yüksek hal sahibi bir yol göstericidir. Hoca tasavvufta yeri olan bir tarikat ehlidir. Hem de O artık milletinin de vekilidir. Bayrak kelimesiyle de adı ebedileşmiştir. Unutulmaz bir anım var ki, bu aynı zamanda Hocayı biraz daha yakından tanımaya da yarayacaktır. Hoca milletvekilidir. Trenlerde ayrıcalığı vardır. Bir yolculuğumuzda bebeğimizle bizi de kompartımanına aldı. Bebeğin bir kötü alışkanlığı var; salıncaksız uyuyamıyor. Hoca bunu öğrenince, "Haydi salıncağı kuralım" dedi. Kendisiyle birlikte bavul rafları arasına salıncağı kurduk ve bebeği yatırdık. Hoca bir eline 99'luk tesbihini, öbür eline salıncağın ipini alarak bize şu talimatı verdi: -Şimdi siz bir vardiya uyuyun ben çocuğu sallayayım, sonra siz nöbeti alırsınız ben istirahat ederim. Emir aynen uygulanarak sabah edildi. Şimdi söz söyleyin; böyle bir ruh yüceliğinde olan kimseyi, şu veya bu ölçüye vurarak tarif ve tavsif etmeye gerek var mı? Buyurun ruhuna birer Fatiha hediye edelim...