Onu gerçekten çok seviyordu

Gelin olacağı kızın, evlatlık olduğunu düğün günü öğrenen oğlan tarafı düğüne gelmeyince, hayalleri yıkılan genç kız evden kaçmış, onu öz kızı gibi büyütmeye çalışan annesi bir kez daha yıkılmıştı... Ama olanla ölene çare bulunmuyordu. Bir süre sonra herkes kendi hayatına döndü. Arada bir gördüğümde soruyorduk. Ama Semra'nın gelmeyeceği belliydi... Günler haftaları, haftalar ayları kovalarken artık Vahide Abla'yı da göremez oldum. Ne arıyordu ne soruyordu. Ne de sokakta rastlıyordum. Yıllar içinde bir ocak nasıl da dağılmıştı. Önce kocasını kaybetmiş, ardından mürüvvetini göremediği kızının evden kaçmasıyla hayatı kararmıştı. Kimine göre sessiz sedasız mahalleden ayrılan Vahide Abla, aslında bana göre kızını aramaya gitmişti. Çünkü onu gerçekten çok seviyordu. Birkaç ay sonra Vahide Abla da, kızı da bizim için tarih olmuştu. Unuttuk. Hayat o kadar acımasızdı ki... Herkesin kendi telaşı vardı. Kaç sene geçti hatırlamıyorum. Hafif yağmurlu bir gündü. Pazar alışverişi yapmış eve geliyordum. Sokağın başında karşılaştık. -Vahide Abla, nerelerdeydin? Öyle merak ettim ki seni? Bu kez bakışları mütevekkil, sönmüş bir volkan gibiydi. -Nasıl, bulabildin değil mi Semra'yı? Başıyla evet diyordu ama yüzünde hiç sevinç emaresi yoktu. Daha bir heyecanlanmıştım. -Beni merakta bırakmayacaksın inşallah? Ama ısrarla susuyordu. Sanki bu kez bir şey söylemek istemiyordu. Sanki içindeki acı daha bir dayanılmaz gibiydi. Yıllar önceki ısrar geldi hatırıma. Semra'yı evlatlık aldığını mahalleli zorla söyletmişti. Sonra bu sır kızcağızın düğün gününde karşısına çıkmıştı. Dolayısıyla bu kez ne yaşadığını söylemek istemeyince ben de üstelemedim. Sadece Antalya'ya taşınacağını söyledi o kadar. Birkaç güne kadar da yükte hafif pahada ağır eşyasını bir küçük kamyona yükleyip bir gölge gibi ayrıldı. Ama çok geçmeden dedikoducular kadıncağızın saklamak istediği yüreğindeki acıyı deşifre etmeyi, onunla da kalmayıp mahalleye yaymayı başarmışlardı. Meğer Semra Antalya'ya kaçmış. Orada kendisine istikbal vaat eden biriyle beraber yaşamaya başlamış. Bu birliktelikten bir de çocukları olmuş. Fakat Semra'ya iyi niyet beslemeyen adam iş resmi evlenmeye geldiğinde ne evliliği ne de çocuğu kabul etmiş. Semra bir kez daha yıkılmış. Ana kız çocuk için babalık davası açmak istemişler. Ancak DNA testi falan derken bu işler için yaklaşık iki bin lira masraf gerekiyormuş. Bunu bile bulmaktan acizlermiş. Kadıncağız yine de kızının yanında olmuş. Ona teselli vermiş. Fakat Semra artık o mahallede yaşayamam deyince bu yüzden Ankara'daki evini dağıtıp Antalya'ya taşınmış. Şimdi Antalya'da kızı bir iş bulup çalışacak Vahide Abla da babası olduğu halde ispat edemediği torununa bakacakmış. Rabbim herkese hayırlısını versin. Rumuz: "Gülten"-Ankara Yazışma adresi: Türkiye Gazetesi İhlas Medya Plaza 29 Ekim Caddesi, 34197 Yenibosna/İstanbul Faks: (0212) 454 31 00