O mektubu ben yazmıştım

Kadro azlığı sebebiyle hem sağlık ocağında hem de ilçedeki hastanede görev yaparken, hastane başhekimine bir ihbar mektubu gelmişti. Benim görev yaptığım sağlık ocağıyla ilgili bir mektuptu. Niye hastane başhekimine geliyordu? Çünkü başhekim de aynı zamanda ilçenin Sağlık Grup Başkanlığı görevini yürütüyordu. İhbar mektubu da Sağlık Grup Başkanlığı diyerek gönderilmişti. Başhekim de kendisine gelen mektubu okuduktan sonra, söz konusu sağlık ocağından ben sorumlu olduğum için beni çağırmış ve sormuştu: -Bu ne iş? Mektupta özet olarak diyordu ki: Söz konusu sağlık ocağında görevli hemşire ve sağlık memurunun memuriyete yakışmayan davranışları vardır. Takip edilmesi ve soruşturulması sonucunda ahlaka mugayir davrananlar hakkında gereğinin yapılması" Mektuba isim de yazılmamıştı. Ama demek ki o yıllarda imzasız mektup da ihbar sayılabiliyordu. Mektubu okuduğumda inanamamış, "Bu ihbar kesinlikle iftiradır" demiştim ama hastaneden ayrıldığımda sorular beynime hücum ediyordu? Böyle bir şey olabilir miydi? Bu mektubu kim yazabilirdi. Ertesi günü zor bekledim. Sabahleyin sağlık ocağına gittiğimde hiçbir şey yokmuş gibi davranacak, sonra soruşturmama gizlilik içinde başlayacaktım. Sağlık ocağında bir tek hemşire evli değildi. Önce kendisine çok güvendiğim ebe hanımı çağırdım. Eşi de bölgede görevli bir astsubaydı. -Sen bu mektupta yazılanlar hakkında ne düşünüyorsun? Bir bildiğin var mı? Ebe hanım, hiç düşünmeden cevap verdi: -Bunu bana niçin soruyorsunuz ki doktor Bey? -Kurum içinde böyle bir olaya şahit olup olmadığını soruyorum. Ve bu soruyu tetkik amacıyla burada çalışan herkese soracağım. Çünkü Sağlık Grup Başkanlığına konuyla ilgili ben de rapor vereceğim. Ebe hanım, ifadesinde gayet net bir şekilde böyle bir durumdan haberi olmadığını, bu konuda hiçbir şey bilmediğini söyledi. Ertesi gün, hemşireyi çağırıp ona da durumu anlatarak sordum: -Hakkında böyle bir iddia var. Ama senin ifaden benim için daha önemli. Bu konuda varsa bir şey bilmeliyim. -Hayır doktor bey ne alakası var? -Şunu söyleyeyim. Ben size güvenmek istiyorum. Verdiğiniz bilgiler daha sonra size olan güvenimi sarsmasın. Bildiklerin ona göre anlatmanı istiyorum. Hemşire de haliyle utanıp sıkılmakla birlikte iddiayı reddetti: -Böyle bir suçlamayı asla kabul etmiyorum. Kimse de ispat edemez. "Kimse de ispat edemez" sözünü nasıl anlamalıydım bilmiyorum. Ama suçlamayı kabul etmediğine ve elimizde delil olmadığına göre sözleri doğru sayılacaktı. Tedirgin bir halde odadan çıktı. Sıra gelmişti sağlık memuruna. İhbarda adı geçen taraflardan birisi de oydu. Odamdan içeri girdiğinde gayet rahattı. Aynı soruları ona da yönelttim. Kendinden emin bir şekilde cevap verdi: -Doktor bey, biliyorsun ben evli barklı biriyim. Elin hemşiresiyle ne ilgim olabilir? Ama bir taraftan da benim bu soruşturmama seviniyor gibiydi. Hatta bunu da söyledim. -Bu soruşturmadan mutlu olmuş gibi bir halin var? -Ne alakası var doktor bey. Ben sevinsem sevinsem sizin titiz bir doktor olduğunuza ve bu konuda varsa suçluyu bulup gereğini yerine getireceğinize sevinirim. Yoksa neye sevineyim ki? -Yani bu suçlamaları sen de kabul etmiyorsun. -Hayır, asla kabul etmiyorum. -Tamam çıkabilirsin... Soruşturmada bir şey çıkmamış ama içime bir kurt düşmüştü. Düşmüştü de ne yapabilirdik ki? İfadelere göre hareket etmek durumundaydık. Sağlık Grup Başkanımız sıfatıyla, Başhekime gidip ifadeleri sundum. Ve konu böylece kapanmıştı. Ancak konunun kapanmasına sevinmeyen biri vardı. O da ifadesinde konuyla hiç ilgisi olmadığını söyleyen sağlık memuruydu. Bir iki ay sonra, bir akşamüstü odama gelip müthiş bir itirafta bulundu: -Doktor bey o mektup vardı ya... İşte onu ben yazmıştım. -Ama neden? -Size nedenini anlatmak için geldim. Ben çok sıkıntıdayım. Derdimi ancak sen çözebilirsin? Devamı yarın > Yazışma adresi: Türkiye Gazetesi İhlas Medya Plaza 29 Ekim Caddesi, 34197 Yenibosna/İstanbul Faks: (0212) 454 31 00