"Ne can varmış sende?"

Dedim ki Tabip Yarbaya:

-Komutanım hepsini birden yaksanız olmaz mı?

-Acısına dayanamazsın evladım.

Bir düşündüm... İki elimde var belki beş yüz siğil... Bunları günde beş altı tane yakarak bu siğiller kaç günde biter ki? Ben askerliğin bitmesine bir ay kala siğil yüzünden askerliğin uzamasını ister miyim? Dedim ki:

-Ben dayanırım komutanım, siz hepsini yakın...

Bendeki kararlılığı gören Yarbay, kim bilir içinden "dayanabildiği kadar yakarız" diyerek "haydi gel öyleyse" dedi...

Cihazı çalıştırdı. Ben de sol elimi masaya getirip koydum. Kararlı bir şekilde beklemeye başladım. Elektrikli kızgın bir çubukla yakmaya başladı... Yavaş yavaş biri bitip diğerine geçiyordu... Bir... İki... Üç... Bende tık yok...

-Acıyor mu?

-Dayanıyorum komutanım, siz devam edin...

5-10 derken bir iki saat içinde sol elimde 50-60 siğili yaktı...  Ama nasıl canım yanıyor... Ağzımı bir açsam avazım çıktığı kadar bağırırım... İçim çekildi acıdan. Sızısı kalbime vuruyor... Ama askerliği uzatamam...

Sol elim bitti, hiç ara vermeden hemen sağ elimi uzattım... Yarbay da şaşırmıştı bu halime... Ama madem dayanabiliyorsam devam ediyordu...

Alnımdan boncuk boncuk terler, gözlerimden yaşlar akıyor... Çenemi sıkmaktan dişlerim kırılacak neredeyse... Acıkmışım ki ayakta duracak halim yok... Bir iki saat de sağ elimdeki siğilleri yaktı doktor...

Bir taraftan da "ne can varmış sende, maşallah!" diye hayretini belirtiyordu... Yakma işlemi bitince ellerimi sardılar... İki elim oldu iki kanlı beyaz yumak... Ama ayakta duracak halim yok... Dedim ki:

-Komutanım beni birliğime gönderin. Bana askerlerim bakar. Burada çok sıkıntı çekerim.

İyi kalpli komutan beni hemen taburcu etti... Ama hastane çıkışında o Diyarbakır halkının "Asker Ağa geçmiş olsun", "Asker Ağa yardıma ihtiyacın var mı?" gibi hal hatır sormalarını hiç unutamam... 1970'li yıllarda böylesi birbirine ayrı bakma yoktu ki... Bu milletin arasına böyle tefrika sokanlara yazıklar olsun ne diyeyim!..

O şekilde askerî araçla birliğime geldim. Bir merak uğruna hastanelik olmuş, sonra da tezkereyi alamayacağım korkusuyla onca siğili bir günde yaktırmak zorunda kalmıştım. Ondan sonra elimde siğil falan da olmadı...

         F.D.-Fatsa/Ordu