Bu nasıl bir meslekti böyle?

A -
A +
 “Bu okulun rengini de değiştireceksin" deyip arabalarına binip gittiler. Bu muydu müfettişlik?..
Görev yaptığımız köyde okul binasını mavi ve herkesin beğeneceği bir renge boyatmıştık. Herkes bu alışılmış rengin dışına çıktığıma şaşıyor ve çekiniyordu... 
Ve bir cuma günü cami çıkışı okulun önünde yabancı bir aracın durduğunu görmüştüm. Müfettişler gelmişti. Hâliyle bizi hesaba çekmeye başlamışlardı...
Sınıfta yazılı ifade tutanağını cevaplamamı istemişti. İfade tutanağına bir tek cümle yazdım:
“Cuma namazına gittim...”
“Yazdım” dedim. Sınıfta bağırmaya başladı. “Böyle yazamazsın, soruları cevapla” diyordu. Başka hiçbir şey yazmadım, dışarı çıktım. Çok canım sıkılmıştı. Bu nasıl bir müfettişlikti? Öbür arkadaşımın sınıfına gittim. Ona da tutanak hazırlamış vermişti. Hoca tek tek yazıyordu.
“Hüseyin Hocam bırak yazmayı, ben böyle yazdım” dedim. Ama o garibim durdu. Bana baktı:
“Üzeyir Hocam şuram kalbim çok çarpıyor, sanki duracak, çok korkuyorum” dedi.
“Hüseyin Hocam, kalp sağda değil solda” dedim.
“Ama benim çarpıntım sağ tarafıma vuruyor” dedi.
Üzüldüm, “takma kafana” dedim, dışarı çıktım. Okulun bahçesinde tur attım. Moralim çok bozulmuştu. Yanlarına da girmedim. Müdür odasında dışarı çıkıp “Bu okulun rengini de değiştireceksin” deyip arabalarına binip gittiler. Bu muydu müfettişlik? Bu nasıl bir meslekti? Böyle mi olmalıydı? Eşimin de, Hüseyin Hocamın da üçümüzün de canımız sıkılmış, moralimiz çok bozulmuştu...
Üç hafta sonra okulumuza Hüseyin Hocaya sarı bir zarf geldi. “Maaş kesimi” cezasıydı. Ne kadar üzülmüştü garibim. Nedense bana hiçbir ceza verilmedi.
İki yıl sonra da müfettişlik sınavı açıldı. Sınava girip kazandım, müfettiş oldum. Yirmi iki yıldır da müfettişlik yapıyorum.
Şimdi Türkiye’nin tamamında okullar rengârenk. Görevimde sosyal hayatı düzenleyen din kurallarına, ahlak kurallarına, örf, âdet ve geleneklerine uyan herkese her zaman saygı duymuşumdur. Hiçbir kimsenin kalbini kırmamaya çalışıyorum. Empati: Eğitim dilinde yer değiştirmektir. Empatiyi kullanan kişi zaten hiçbir kötülük yapamaz.
Yıllar sonra öğrendim ki, Hüseyin Hocam kanser olmuş vefat etmiş. O’na da bu vesileyle Allahü tealadan rahmet diliyorum...
         Üzeyir Özkan-Balıkesir
UYARI: Küfür, hakaret, bir grup, ırk ya da kişiyi aşağılayan imalar içeren, inançlara saldıran yorumlar onaylanmamaktır. Türkçe imla kurallarına dikkat edilmeyen, büyük harflerle yazılan metinler dikkate alınmamaktadır.