"Ben bu çocuğu aldırmayacağım!"

 “Rabbim sana teslim oluyorum… Sen hâlimi biliyorsun… Sevdiğin kulların hürmetine imdadıma yetiş...”

 

Doktorun kapısından çıkarken beni mutlu görmek isteyen annem, içeride geçen konuşma sonrası nasıl yıkıldığımı bilemiyordu ama yüzüme bakınca bir anormallik olduğunu anlamıştı.

Koluma girdi “Kızım ne oldu? Hayırdır inşallah!” dedi titreyen kelimelerle…

“Anne bebek kız imiş… Ama sakatmış…"

“Neee! Aman Allah’ım!”

“Doktor aldırmamı söylüyor. Hamileliğin riskli diyor.”

Daha fazla konuşmak istemiyordum… Ama annemin şoka girmesiyle onu yönlendirmek yine bana düşmüştü.

Annem “aman kızım, doktor ne diyorsa onu yapalım” dedi… Temiz kalpli annem benim… Doktor ne diyorsa o… Ne kadar kolay bir kelime değil mi? İnsanlığı bilimsellikle yönlendirme… Ah nasıl anlatsam duygularımı bilemiyorum…

Kendimi yokladım o an… Kalbim çok rahat… Tedirgin ve endişemden yavaş yavaş sıyrılıyordum… Radyodaki o konuşma, uzaktan bir meltem esintisi gibi geliyordu bunalmış ruhuma… Yıllar yılı TGRT dizileri dinlemiştim… Nice evliyanın kerametlerini izlemiştim… Osman Ünlü hocanın konuşmalarını dün gibi net hatırlıyordum… "Sakın ha!" diyordu… "Sakın ha!.."

Annem doktorun söylediklerine kilitlenmişken ben yıllar öncesinin o yol gösteren sesine kilitlenmiştim…

Kadere inanmak kolay mıydı? Allah’ın takdirine ram olmak… Sebeplere yapışmak… Tedbiri elden bırakmamak… Ama takdire de razı olmak…

“Rabbim sana teslim oluyorum” dedim o an… “Sen hâlimi biliyorsun… Sevdiğin kulların hürmetine imdadıma yetiş ya Rabbim” dedim.

Çocuğu doğurmaya karar verdim… Anneme de dedim ki: “Hayır anne, ben bu bebeği aldırmayacağım...”

“Ama kızım, doktor öyle demiyor…”

“Doktorlar bu durumun bendeki oluşturacağı travmayı bilebiliyor mu? O hiç kendi canını göz göre göre bıçak altına verebilir mi? Başkasının canı hakkında konuşmak kolay… O bana canımı 'öldürmemi' öneriyor… Sakat doğmasın diyor… Sanki sonradan sakat olmama garantimiz varmış gibi… Hayır anne… Ben bu çocuğu aldırmayacağım!..”

Kesin ve kararlı duruşum, üzerime gelebilecek baskıları bertaraf etmeye yetti…

Doğum hazırlıklarım bitti… Kızıma bir sürü kıyafet aldım… Hangi hâlde olursa olsun onu bağrıma basacağım günün özlemiyle beklemeye başladım… DEVAMI YARIN