“Türkiye Çocuk ile büyüdüm”

“Ben Türkiye Çocuk dergisi ile büyüdüm… Her sabah kapımıza Türkiye gazetesi gelirdi...”

 

 

Eşimin hastalığının en ağır olduğu dönemlerde üç hafta boyunca geceleri uyuyamadan mesaiye geldiğim dönemlerde, bir evrak işi için gittiğim asliye hukuk mahkemesi kâtipliğinde kendimi tanıtıp “Türkiye gazetesinden geliyorum” der demez, daha ne için geldiğimi söylemeye fırsat kalmadın oradan bir hanımefendi ayağa kalktı:

“Nereden geliyorsunuz siz?” dedi.

Bu adrese teslim soru beni biraz şaşırttı. Yine cevapladım:

“Türkiye gazetesinden”

Bunu duyar duymaz, “yaşasın!” diye bir mini çığlık attı ve bana doğru koştu:

“Abiciğim sabahtan beri seni bekliyorum evrakın burada” dedi ve ekledi:

“Geleceğini biliyordum, bekliyordum…"

Ben ise bu tanımadığım hanımefendiyle ve bu tür bir hadiseyle ilk kez karşılaşıyordum. Ne diyeceğimi bilemedim… Hatta o kadar ki, yan tarafındaki memur arkadaşı da şaşırmış hâlde sordu:

“Ay ne kadar heyecanlandın böyle? Tanıyor musun arkadaşı?”

Cevap enteresandı:

“Hayır ben bu abiyi tanımıyorum… Ama ben Türkiye Çocuk dergisi ile büyüdüm… Her sabah kapımıza Türkiye gazetesi gelirdi… Sabah kahvaltısında onu okurken inanılmaz huzur bulurduk. Türkiye Çocuk dergisinin geleceği Cuma günlerini de iple çekerdik”

Kırk yılın başı benim gazetemden bir insan buraya gelmiş, ben nasıl heyecanlanmam…

Bir kere de ben ona yardım edeyim dedim.”

Bana da “siz oturun ben şimdi evrak işlerinizi yapıyorum” dedi…

Ben yine ayakta beklemek istesem de rica etti…  Evrak işlerimi tıkır tıkır yaptıktan sonra ilgili hâkim beyin sekretaryasına yönlendirdi. Ne yapacağımı nasıl hareket edeceğimi söylediği için hiçbir bölümde tecrübesizlik yaşamadan işlerimi tıkır tıkır çözdüm.

Ve ödenecek havalenin çabuk alınabilmesi için normal genel evrak üzerinden değil de APS üzerinden gönderebileceğimi söyledi. Bir aksilik olursa beni ararsınız diyerek de iletişim bilgilerini verdi.

Ve bu hatıradan birkaç ay sonra gazetemiz yeni yılda Türkiye Çocuk dergisinin yine gazeteyle birlikte armağan edeceğini duyurdu… Ben en çok da o hanımefendi gibi eski okuyucuların sevineceğini düşünüyorum. Yıllar sonra gazetem Türkiye ve Türkiye Çocuk sebebiyle böyle bir itibar görmemiz beni çok duygulandırdı… Türkiye’de Türkiyeli olmakla gerçekten çok mutlu oldum...