"Dünyâ, kalbimde değil, cebimdedir!..”

Horasan âlimlerinden Ebû Alî Cürcânî hazretleri, çok zengindi.

Bir gün iki kişi, bu zâttan bahsediyorlardı.

Bir tânesi dedi ki:

“Bu zât çok zengindir.”

Öbürü, onu tasdîk etti:

“Evet, biliyorum.”

“Nasıl bu kadar zengin olmuş?”

“Bilmiyorum.”

O esnâda bu mübârek zât geldi.

Ve onlara bakıp;

“Evet, dünyâlığımız çok. Ama dünyâ, kalbimizde değil, cebimizdedir” buyurdu.

Anlayamadılar:

“Cebinizde mi efendim?”

“Evet, paranın yeri ceptir, cüzdandır, ama kalp değildir. Kalbe (para sevgisi) girdi mi, o kalpten hayır gelmez” buyurdu.

Ve ekledi:

O an, ikisinin de kalbi değişti.

Dünyâ sevgisi çıktı kalplerinden.

Yerine (Allah sevgisi) girdi.

Ve bu zâtın talebesi oldular...

● ● ●

Bir gün bâzı sevdikleri;

"Güzel huy nedir efendim?" diye sordular bu zâta.

Onlara cevaben;

"Münâkaşa etmemektir" dedi.

Ve ekledi:

"Bir hadîs-i şerifte;

(Haklı olduğu hâlde bile münâkaşa etmiyen kimseye, Cennetin kenarında bir köşk verilecektir) buyuruldu.