"Şu gömleğin kollarını kısalt!.."

 

Fadl bin Sâlim radıyallahü anh anlatır:

Hazret-i Alî bir gömlek satın aldı.

Evde üzerine giyip baktı.

Kolları biraz uzundu.

Terziye gidip;

“Şunun kollarını az kısalt” buyurdu.

Terzi alıp baktı ve;

“Kesemem, kusurlu olur” dedi.

Hazret-i Alî:

“Ayıbı benim, sen kes!” buyurdu.

O da “Pekâlâ” dedi

Ve birazcık kesti.

Ama garibine gitti biraz.

Zîrâ Hazret-i Alî’yi tanımıyordu.

Ordakilere dönüp;

“Hey, bakın görün ki, bu kişi deli olmuş” deyiverdi.

Hazret-i Alî bunu işitti.

Ve “Elhamdülillah” dedi.

Herkes şaşırmıştı.

“Yâ Emîr-el mü’minîn, bu lüzumsuz ve densiz söze niçin hamd ettiniz?” dediler.

Buyurdu ki:

“Resûlullahdan işittim. (Bir kimseye deli denilmedikçe îmânı tamam olmaz) buyurmuşlardı.

Bu, benim îmânıma şâhit oldu.

Nasıl sevinmeyeyim.”

● ● ●

Amr bin Kays anlatır:

Bir gün Hazret-i Alî’nin elbisesinde birçok yama görüp; “Ey halîfe, bu kadar hazîneler elindeyken, yamalı elbise giymek revâ mıdır?” dediler.

Hazret-i Alî:

“Müminler bize uysunlar. Kalplerinde kırıklık hâsıl olsun. Bize, yamalı giymek de uygun olur” buyurdu.