Dananın kuyruğu koptu!

Tamam maç; birinci ile ikinci arasındaydı. Ama sanırsınız ki; aralarındaki puan farkı bir ya da üç!
Müsabaka aşırı gergin ve agresif başladı. Kimse kimseye nefes aldırmak istemiyordu.
Michalak ile Puchacz, Dorukhan ile Bytyqi ve Soner ile Bakasetas sınırları zorlayan temaslar içindeydi.
Seyirci, takımını müthiş ateşlemişti.
Cornelius, orta sahadan aldığı topla sol kanattan öyle bir bindirdi ki; hız, hırs, kuvvet hepsi vardı. Ceza sahası içine gönderdi. Abdülkadir kendisini geriye çekti. Visca iki ince hareketle kaleci Sehic'i avladı.
O haftalardır oyun olarak eksik dediğimiz Trabzonspor yoktu. Yüklendikçe yükleniyordu. Direkler izin vermiyordu.
Nwakaeme, diri olunca kalitesi iki kat artıyor. Hele de Visca'ya attırdığı ikinci gol...

Trabzonspor hepsinden farklı!
1) Türkiye'de stadı tam dolan tek takım Trabzonspor.
2) Ara transfer yapan, oynatan ve netice alan tek kulüp Trabzonspor.

Konya hücumu yapamadı!
Konyaspor tarihindeki en iyi derecesini yapmıştı. Ne yazık ki; şehir Trabzon kadar inanmadı.
İlhan Palut sınırlı kadrosuyla ligin en verimli takımını inşa etti.
Dün Michalak dışında hücumda çok yetersiz kaldılar. Ahmed Hassan hiç etkili olamadı. Bytyqi ise Dorukhan'dan kurtulamadı.
1-0'ın 67'ye kadar devam etmesi maçtaki heyecanı tüketmedi!
Konyaspor, "olur ya araya bir tane kıstırabiliriz" düşüncesiyle kontrolü hiç bırakmadı.
Nitekim; Cikalleshi'nin golü Trabzonspor'u panikletti.
Dün kalite ve heyecanın yüksek olmasında Konyaspor'un da payı büyüktü.

MAÇIN ADAMI: Cornelius