Ömer Öztürkmen

Orta Do­ğu, bir za­man­lar Os­man­lı­dan so­ru­lur­du. Son­ra ne ol­duy­sa Cum­hu­ri­yet dev­rin­de Or­ta Do­ğu'ya sırt çe­vir­dik, bu böl­ge­de­ki es­ki nü­fu­zu­mu­zu kay­bet­tik. Bu de­vir­de­dir ki, ar­tık ken­di­mi­zi Or­ta Do­ğu'dan kur­tul­muş, ba­tı­lı­laş­mış ve bir Av­ru­pa ül­ke­si ola­rak gör­me­ye baş­la­mış­tık. Oy­sa ta­rih ve coğ­raf­ya­nın ke­sin ger­çek­le­ri var­dı. Tür­ki­ye, Tür­ki­ye'ydi ve Or­ta Do­ğu ile Av­ru­pa ara­sın­da bir köp­rü ül­key­di.

Büyük dev­let­le­rin ma­ce­ra ara­ma­ya­cak­la­rı­na ina­nan­lar­dan­dım; Sa­yın Prof. Nev­zat Yal­çın­taş'ın ki­ta­bı­nı oku­yun­ca­ya ka­dar.

Bir­kaç yıl ön­ce­si­ne ka­dar he­men he­men bü­tün kom­şu­la­rıy­la kav­ga­lı, prob­lem­li olan Tür­ki­ye, bu­gün tü­müy­le dost ha­li­ne gel­miş­tir.

Dokuz yaşındaydım... Toros Ekspresi'yle Kerkük'e gidiyorduk... Torosları trenle geçmek zevkli ve heyecanlı bir yolculuktu... Bir seferinde Malatya'dan galiba altmış, belki de yetmiş yaşlarında ak sakallı ve nuranî bir Anadolu dedesi eşlik etti bize...

İnancın, ahlakın, dürüstlüğün, arkadaşlığın, fedakârlığın, şefkat ve gözyaşı dünyasının iki anıtı arkadaşlarım; Mehmet Emin Alpkan, İrfan Atagün... Cenab-ı Hakk'ın, şefkat, merhamet ve Afüvv sıfatlarına laik iki arkadaşım... Dürüstlüğün, doğruluğun, hak severliğin, iki anıtı iki insan.

Yıl 1953 veya 1954 yani bundan 50 küsur yıl önce..

İnsan denen her yaratık, kendi varlığını, oluşumunu, içinde yaşadığı bu dünyayı, bu kâinatı ve öteleri, ötelerin ötesini hep merak etmiştir.

Eğer bir toplum otuz yıldır bir baş örtüsü, bir türban konusunu durmadan tartışıyor, tartışıyor, tartışıyor ve bir sonuca varamıyorsa, üstelik konuyu toplum katlarında bir kavgaya, hadi kavga demiyelim, bir ihtilafa dönüştürüyor da bir çözüm bulamıyorsa o toplumun aydın kesiminde psikolojik bir problem var demektir.

Rüyalar bizim gayb'a inanışımızı tetikleyen ipuçlarıdır. Rüyalara tutunmak gerekir. Eğer onlara inanmıyor, görüntülü bir halusinasyon olarak algılıyorsanız, zekâ probleminiz var demektir.. Eğer bir gün gördüğünüz rüyaların yaşadığınız hayattan daha anlamlı, daha gerçek olduğunu öğrenmişseniz hiç şaşırmayın.

Boşuna Osmanlıca öğretelim demiyoruz. Orta öğretimde Osmanlıca şart.. 700 yıldan beri kullandığımız, geliştirdiğimiz bir lisan, "Bugünkü güzel Türkçemizin gelişmesini de ona borçluyuz. Çünkü bugünkü Türkçemiz gökten inmedi."

Türk demokrasisinin aklı başında, doğru dürüst bir ana muhalefet partisine ihtiyacı var. CHP, İnönü devri de dahil inişli çıkışlı demokrasi tecrübemizde gereken müsbet muhalefeti gösterememiştir.. Daima menfi olmuş ve bu yüzden de menfâda at koşturmaya kalkmıştır.

Prof. Ekmeleddin İhsanoğlu İslam Konferansı Örgütü'nün (İKÖ) Genel Sekreteri bir güzel adam. 57 İslam ülkesini temsil eden bir örgütün başında ses getirici yoğun çalışmalarıyla dikkat çeken bir bilim adamımız, bir diplomatımız.

Pakistan dost ülke. Kurulduğu günden beri Türkiye'ye kardeşçe yaklaşımlarla bağlılığını kanıtlamış, her uluslararası arenada ve İslam âleminde Türkiye'nin yanında yer almıştır. Türkiye'de herhangi bir insanı çevirin "Türkiye'ye en dost ülke hangisidir?" diye sorun, alacağınız cevap Pakistan'dır. Türkiye'den de Pakistan için aynı duyguları alırsınız.

İnsan kendi yaradılışını, yaşadığı bu dünyayı, sonsuz kainatı ve öteler ötesini kurcakladıkça, hele hele ölüm sonrasını, hesaba çekileceği kıyameti aklına getirdikçe yaşadığı bu dünyada gülmeyi bile kendisine yasaklaması gerekir diye düşünüyorum.

Amerika ve özellikle başkan George Bush'un 1 Mart tezkeresinden sonra Türkiye'yi dost olarak görmediği gibi, Irak Kürtlerini desteklerken PKK konusunda sessiz kaldığı da bir gerçek.

Birilerinin bu Amerikalılara akıl vermesi gerekiyor. Çünkü bu Orta Doğu ve Balkanlar denen bölge Meksika'ya, Kanada'ya benzemez. Rahmetli Özal'ın son Amerika seyahatinde Clinton, kendisinden Orta Doğu ve Balkanlar hakkında bilgi istemişti...

Sayın Abdullah Gül'ün Cumhurbaşkanı seçilmesini canı gönülden destekleyen yazılar yazdım. Ona inandığım için. Çankaya'da geçireceği yıllar için de en kalbi hislerimle başarılar diledim.

Dehâların çoğu şizofrendir. Ama her şizofren mutlaka dahîdir diyemezsiniz! Bir de şizofren olmadığı halde eserlerinde şizofrenik motifler bulabileceğiniz sanatkârlar var. Belki de gizli şizofrenlerdir.. Dehaları ile bu hastalıklarını örtebiliyorlar. Ben hayatımda üç şizofren tanıdım. Üçü de dehâ derecesinde büyük sanat ve edebiyat dehâlarıydı. Bir de politika ve hitabet dehâsı birini tanıdım. Ama şizofren olup olmadığından emin değilim. Dehâlar toplumların öncüleridir. Sosyal hayatımızın zenginlikleridir.

Bertrand Russell, "aklın dışında da bir bilgi alanı var" derken dalında büyük mutasavvuflarımızın iman yoluyla o alanda gezindiklerinden habersizdi. Ama bugün Kuvantumcuların geldikleri noktada açıkça mutasavvuflarımızın işaretlerine rastlıyoruz.

11.05.2007 tarihinde yazarımıız Ömer Öztürkmen'in gazetemizde yayınlanan yazısını dikkat çekici bulduğumuz için tekrar yayınlıyoruz: