Şehadet, Kurbiyet ve Bayram

Bayramlar, zamanın insanı nisyana mahkûm eden tüketiciliği karşısında abidevi bir mirasla bizleri onurlandıran şehitlerimizi rahmet ve minnetle anmanın özel anlarıdır. Şehitlerimiz, vatana, millete ve bütün değerlerimize olan şehadetleri ile "ölümü öldürmüş" gök erenlerimizdir. Şehitlerimiz, çağa tanıklık eden kutlu yolun sâlikleridir. Şehitlerimiz, şehadetleri ile ongun bir yürüyüşün gönül erleridir.

Şehadet, zaman ötesinde çağlara şahitlik eden bir ruh ve bilinç tazelenmesidir. Şehadet, fanilik içre cesaret ve metanetin zarif bir hâle tahvilinin tecessüm etmesidir. Şehadet, hayat ile ölüm arasında salınan yaşama ağmış zulmetin aydınlanmasıdır. Çağa şehadet eden şehitlerimiz, millet olarak tarihimizi destanlaştırabileceğimiz hazinemiz; istikbalimizi üzerine kuracağımız destansı kahramanlıklarımızdır.

Çağın kutlu tanıkları olan kahramanlarımız bize, teslimiyetin ve boyunduruk altında kalmanın ölümcül tercihi karşısında onurlu duruşun imkânlarını sunarlar. Zaman ve mekân kayıtlılığında hapsolmuş yaşamın verili sınırlılıklarının çeperlerinde gezinebilmenin erdemini gösterirler. Mecburiyetler ve mahdudiyetlerle kayıtlanmış olan zamanın ötesine erişebilmenin en duru hâlini sergilerler. Onlar, yüksek bir adanmışlıkla peşinden gittikleri erdemlerin "ölümsüz" timsalleridir. Şehitlerimiz, ‘iman varsa imkân da vardır’ düsturuna ölümleri ile hayat verirler.

Şehitlerimiz, derin bir vicdan sızısı olarak yüreklerimizde berkittiğimiz tüm öfkelerimizi bizim adımıza çağa haykırırlar. Yüzleşmekten ürktüğümüz duyarsızlığımızı ve singinliğimizi sağaltmanın ruh iklimini var ederler. Toplum vicdanında körleşmeye yüz tutmuş değerlerimize ayna tutarlar. İhanete, mütecavizliğe, onursuzluğa ve adaletsizliğe mukavemet etmenin soylu bedelini yaşam ile karşılamanın asaletini gözler önüne sererler. Adalet, mertlik ve yiğitlik erdemlerini egemen kılma ideali uğruna fedailik etmenin yüceliğini sergilerler. Ruhu bedenilikten ve dimağları saf dünyevilikten özgürleştirmenin derin inancını resmederler.

Çağa şehadet ile şahitlik ederek kahraman olmak, tarihin akışına müdahil olmaktır. Şehitlik, "ölümsüzlüğün" vakarını taşıma bahtiyarlığına erebilmenin ayrıcalıklı nişanesidir. Şehitlik, yalnızca hâle değil istikbale de istikamet çizecek bir değerdir. Şehitlik, ölüm ile nihayete eren yaşama verilmiş olan "ölümsüzlük iksiri"dir. Katmerlenen acıların ve yürek burkan kederlerin yaşam tesellisidir. Şehadet, faniliğimizi ‘hatırda tutma (memento mori)’ çağrısıdır. Toplum vicdanını ölümcül kuşkulardan arındırıp yaşama bağlayan yapıcı/onarıcı bir kudret elidir. Kişisel harisliklerimizi ve küçük beklentilerimizi değil, inanç ve umutlarımızı yükseltmenin menbâıdır. Şehitlerimizin şehadeti; ufkumuzda, modern çağda insanlığın başına musallat olan, her şeye boş vermişliğin, vurdumduymazlığın, uğruna feda edilecek değerlerden yoksunluğun girdabından çıkışın işaret fişekleridir.

Şehadet, bir seziş ve bir farkındalıktır. Şehadet, hayat ile ölüm, dirim ile bitim arasında tayin edilmiş serüvenin künhüne ermektir. Şehadet, yüce bir makama ermenin gerçekliğini idrak etmektir. Bütün ölümlülerin bu makamın yüceliğine dikkat çeken İlahi buyruğa kulak kesilmesidir: “Allah yolunda öldürülenlere ölüler demeyin! Hayır, onlar diridirler. Ancak siz bunu sezemezsiniz/fark edemezsiniz.”

Bütün şehitlerimizi rahmet ve minnetle anıyor, Kurban Bayramınızı en içten dileklerimle kutluyorum...