Kendinden daha güzeli kıskanma!

 

Sevgili Kızım! İmanın şartlarından biri de kadere ve hayır ve şerrin Allahü teâlâdan geldiğine inanmaktır. Allahü teâlâ, her kulunun başından geçecek her şeyi evvelden bilir.

Hayır ve şer Allahü teâlâdan gelir. Çünkü, küllî irade Allahü teâlâdadır. Allahü teâlâ, kullarına da cüz’î irade vermiştir. İşte, bu cüz’î iradeyi Allahü teâlânın emrettiği yolda kullananlar, mükâfatlanırlar. Fena yollarda kullananlar da, cezalandırılır. Bir Müslümanın içki içmesi, cüz’î iradesini Allahü teâlânın emrine muhalif olarak kullanmasıdır. Başka bir Müslümanın içki içmemesi cüz’î iradenin Allahü teâlânın emrine göre kullanılması demektir. Bunun gibi bir insanın cüz’î iradesini iyi veya kötü istikâmette kullanması kendi elindedir.

Kulun, cüz’î iradesini kötü istikâmette kullanması ile,  Allahü teâlâ, o kula, şer getirir. O hâlde şerri hazırlayan gene kuldur. Allahü teâlâ, kuluna zulmetmez.  Bilakis Allahü teâlânın merhameti, bir annenin evlâdına olan merhametinden çok fazladır. Allahü teâlânın her irâdesinin ve her tecellîsinin sebebini ve hikmetini anlamak, kullar için çok zaman mümkün olmaz.

Sevgili Kızım! Bir insanın başka bir insana, bilhassa Müslümana iyilik etmesi Allahü teâlânın en çok sevdiği bir hâldir. İyilik çeşitli olur. Para ile olur, beden ile fikir yardımı ile ve muhtelif yollarla olur. İnsanın elinden hiçbir yardım gelmezse, Allahü teâlânın kuluna, güler yüz gösterirse, onun bile sevabı vardır.

Allahü teâlâ, (Benim kullarıma yardım edene, ben fazlasıyla yardım ederim) buyuruyor. İnsanların kalbini kırmak ise, Allahü teâlânın gadabını üzerine çekmek demektir. Bundan çok kaçınmalıdır. İnsan kalbi, Allahü teâlânın sevgisinin tecelli ettiği bir yerdir. Oraya dokunmak, çok tehlikelidir. Hele o kalpte, Allahü teâlânın korkusu ve Allahü teâlânın sevgisi varsa, onu incitmekten, son derece kaçınmalıdır.

Sevgili Kızım! Kendinden daha iyi mevkide, kendinden daha zengin, kendinden daha kuvvetli, kendinden daha güzel bir insanı kıskanmayarak kendi hâlinden memnun ve razı olan insanın evvela kalbi rahattır. Sonra da, en mühimi Allahü teâlânın sevgili kuludur.

Kanaat, bitmez tükenmez bir hazinedir. Kanaatkâr olmayan bir zengin, kanaatkâr olan bir fakirden daha fena durumdadır. Çünkü, o zenginin kalbi rahat değildir. Kanaatkâr olan fakir ise, kalbi rahat olduğu için, sanki bir hazine içinde yaşamaktadır. Allahü teâlânın büyüklüğüne inandığı derecede insan, kanaat gösterebilir. Kanaat gıpta edilecek bir meziyettir.