"Sen şark ehlinin önderi olacaksın”

 

Ebü’l-Kasım Sâbit Sarakustî hazretleri hadis hâfızıdır. 219’da (m. 834) Endülüs’te (İspanya) Sarakusta (Saragossa) şehrinde doğdu. Kurtuba’da (Cordoba) devrinin büyük âlimlerinden ders aldı. 313’te (m. 925) Endülüs’te vefat etti.

Bu mübarek zat buyurdu ki:

Hicret sırasında Resûlullah efendimiz “sallallahü aleyhi ve sellem” yolda iken, Büreyde-i Eslemî “radıyallahü anh”, kabîlesinden yetmiş kişiyle Resûlullah efendimizin önüne çıkdı. Resûlullah onu görünce, adı ile çağırdı ve (Berâde emrünâ) yani işimiz soğudu [rahatladık] anlamına gelen ismine işâret etti. Selâmete ermek anlamına gelen Eslem kabîlesinden olduğunu öğrenince de (Sellimnâ) yanî selâmet bulduk buyurdu.

Büreyde-i Eslemî “radıyallahü anh”, Resûlullah efendimize siz kimsiniz diye sorunca, ben Muhammed bin Abdullah’ım ve Allahü teâlânın Resûlüyüm, buyurdu. Bunun üzerine Büreyde-i Eslemî hemen, “Eşhedü en lâ ilâhe illallah ve enneke abdühü ve resûlühü” diyerek Müslümân oldu.

Yanındaki yetmiş kişi de îmân etmekle şereflendiler. Resûlullah efendimiz ile berâber yola devâm ettiler. Medîne’ye bir menzil mesâfede bir yerde gecelediler. Sabâhleyin, Büreyde-i Eslemî “Yâ Resûlallah! Medîne’ye bayraksız girmemiz olmaz” diyerek, sarığını çıkarıp bir mızrağın ucuna bağladı. Resûlullah efendimizin önünde tutarak yürüdü. Böylece Medîne’ye girdiler. Resûlullah efendimiz buyurdu ki: “Ey Büreyde! Benden sonra, Horasân şehirlerinden Zülkarneyn’in kurduğu Merv şehrine gideceksin. Vefâtın da orada olacaktır. Kıyâmet gününde şark ehlinin önderi olacaksın.”

Resûlullah efendimizin buyurduğu gibi oldu. Büreyde “radıyallahü anh” bir savaşta Merv şehrine gitti ve orada vefât etti. Hadîs âlimleri demişlerdir ki: Şehirler hakkında vârid olan hadîs-i şerîflerden en sıhhatli hadîs, Büreyde “radıyallahü anh” hadîsidir.

Resûlullah efendimiz, Bedr gazâsına Eshâb-ı Tâlût adedince, yanî üçyüz onbeş sahâbî ile çıktı. Onlar için şöyle dua etti: “Allahım onlar yalın ayaktır, onların gitmelerine yardım eyle. Elbiseleri yoktur, onları giydir. Açtırlar, onları doyur.”

Onlardan hiç biri, ganîmete kavuşmadan dönmedi. Hepsinin karınları tok olarak, elbiseleri ile ve birer ikişer deveye sâhip olarak döndüler.