Nedir bu diaspora dedikleri?..

“Diaspora” herhangi bir ulusun veya inanç mensuplarının ana yurtları dışında azınlık olarak yaşayanlarına deniyor. Sadece zorunlu göçü değil; her ne sebeple olursa olsun ana vatanları dışında yaşayan toplulukları ifade eder.

Bir topluluğun modern diaspora olarak tanımlanması için, ana vatanla olan ilişkisini devam ettiren örgütlü bir topluluk olması gerekiyor.

ABD Başkanlık Seçimleri sürecinde başkan adaylarının politik desteğine ihtiyaç duyduğu Rum lobisini mutlu etmek için gösterdikleri gayret açık ve nettir. Trump’ın Kıbrıs Rum Kesimine uygulanan ambargoyu sesli bir biçimde kaldırması da politik destek beklentisinin sonucudur. Keza Macron’un Ermenistan'ı  Karabağ üzerinde çöreklenme direnci; Akdeniz'de ortaya koyduğumuz enerji yatakları arama gayretimizi frenlemek için Fransa'daki Ermeni ve Rum nüfusu hareketlendirme çabası da ortada.

Fransa’daki Ermeni göstericilerin sıklıkla sokak gösterileri düzenleyip, Azerbaycan’ın Ermenistan'ın saldırılarına karşı meşru müdafaa hakkını kullanmasını protesto etmesi karşılıklı menfaat takasıdır.

Ermeniler yaşadıkları ülkelerde kurdukları, kilise, okul, dernek, yardım kuruluşları ve basın yayın kuruluşları ile ekonomik, kültürel ve politik hayatında aktif rol oynamaktadırlar. Bütün bunları medya üzerinden köpürterek kamuoyu üzerinde bir psikolojik baskı duvarı oluşturmaktadırlar. Türkiye’ye yönelik operasyonlar yapılması için bu ülkelerin eline büyük fırsatlar vermektedir.

Peki “diaspora” ve “medya gücü” bizim tarafımızdan hangi ölçüde kullanılmaktadır.

Bizim AB ülkelerindeki Türk nüfusu dış politika aracı olarak kullanma yeteneğimiz ise sınırlıdır. Bazı Avrupa ülkelerinde yaşayan ciddi miktardaki Türk nüfusu sıralamasında ilk sıralarda Almanya 2.998.000, Fransa 800.000, Birleşik Krallık 500.000, Hollanda 480.000, Avusturya 360.000 olarak yer alıyor.

Çoğu AB ülkesinin korkusu, Türkiye’nin ülkelerindeki Türk diasporasıyla olan ilişkisini güçlendirerek bunu siyaset tarzına da yansıtmasıdır. Çoğu Avrupa ülkesindeki organize Türk varlığı bu ülkelerin Türkiye ile olan ilişkilerine yöne vereceği endişesi var. Ancak Türkiye-AB ülkeleri arasındaki ilişkilere yakın geçmişe kadar yön verecek bir güç olarak kullanılmadı.

Türkiye dış politikada gerçekleştirmeye çalıştığı büyüme hamlesinde kaçınılmaz olarak Yurt Dışı Türklerinin desteğini kullanmalıdır. Bu ana vatan için gerekli olduğu kadar “asimilasyon” tehdidine karşı da yurt dışındaki Türkler için de vazgeçilmez bir ihtiyaçtır.

Ortaya belli hedefler konmadığı zaman bir eylem planı da olmaz.

Yurt dışında yaşayan Türklerin bulundukları ülkelerde Türk kültürünü yaymak amaçlı kurdukları dernek, vakıf ve sivil toplum kuruluşlarının daha aktif konuma getirilmeleri gerekmektedir. Bu uygulamaları Türkiye Cumhuriyeti Devleti oluşturacağı bir fonla devlet destekli bir uygulama hâline getirmesi gerekmektedir.

Yurt dışındaki Türkleri büyüyen Türkiye'nin paydaşı yapmak için onların sıkıntıları, beklentileri, nitelikleri, eğitim kurumları, siyasal eğilimleri, medya kullanım alışkanlıkları gibi alanlarda araştırmalar yapılmalı ve paylaşılmalı. Bunlar olmadan stratejiler, politikalar belirleyebilmek mümkün değildir.

Mücadelenin sahada tamamlanıp masada topal kalmasının sebeplerinden biride “diaspora” kullanımındaki zayıflıktır.

Sürekli olarak psikolojik operasyonlara hedef olan Türkiye, elindeki bu büyük gücü kullanmalıdır.