AİLE –ÖĞÜT

Helâl kazanmak için yorulup, evine dönen kimse, günahsız olarak yatar. Allah’ın sevdiği kimse olarak kalkar. (Hadis-i şerif)

 

 

Psikoloji ve maneviyat -2-

 

Denilmiştir ki:

“Bir insan, içinde yaşadığı evrene baktığında hiçbir şey söylenmese bile ‘bunların bir yaratıcısı olmalıdır ve vardır’ şeklinde manevi bir bağ kurar. Böylece her şeyin yaratıcısının Allahü teâlâ olduğunu da kolayca anlar.”

Bu manevi bağlılık ve duygular millet olarak bizim geleneklerimizde kök salmıştır. Türk örf ve âdetleri gelenekleri tamamen manevi bağlarla örülüdür. Asırlardan beri övündüğümüz atalarımız, halkımız, milletimiz hem kendisi böyle bir maneviyata göre bir hayat yaşamış hem bu yaşayışa önem vermiştir. Bu süreçte de sevgi, kardeşlik, yardımlaşma, dayanışma, samimiyet, aile, dostluk ve akrabalık bağları çok güçlü ve kuvvetli olagelmiştir. Nice vakıflar kurmuştur ki kurulan bu vakıflar tamamen maneviyat amaçlıdır.

“Manevi hastalık” demek, maneviyatla ilgili konularda özene ve yeterli inanca sahip olmayan; bu değerleri kendinde yaşamayan kimselerin içinde bulunduğu sorunlu hâl demektir.

Nasıl mı? Yanlış inançlar, bozuk düşünceler, haramlara düşkün olma hâlleri, kibirlenip kendini beğenmeler, gururlanmalar, arkadaşını, kardeşini, eşini, annesini, babasını vb. küçük görmeler, komşusuyla konuşmaya arkadaşlık etmeye gerek duymayacak kadar bencilleşmeler hep birer manevi rahatsızlıktır.

Dolayısıyla manevi hastalığın da bedensel hastalık gibi önemsenmesi ve tedavi edilmesi gerekmektedir. Bu tür rahatsızlıklar tedavi edildiğinde insanlar rahatlar ve manevi huzura kavuşmuş olur.

 

 

 

 

 

Zaman, zaman, her şeyi değiştiren zaman;

Nerede onca, zamana meydan okuyan!

Tarih nelere şahit, geçti nice kahraman;

Ne yapsa unutulur, faniye tapan insan...

 

Şan, şöhret, azamet, eğer insandaysa yalan!

Sağlık, sıhhat, afiyet, farksız aldatmacadan;

Elbet bir gün çıkacak, emanet bedenden can!

Elindeyse gel de kurtul, sonsuzluk okundan...

 

Ardından kabir hayatı, zindan belki de bir han;

Nerede nerede cennete götüren kervan?

Binmek için sevmek lazım, candan fazla cananı;

O kervan ki geçiyor, Allah'ın rızasından...