Kabaklı'nın mirası; vakıf medeniyeti ve Türk Edebiyatı

Kişiler ve kuruluşlar vardır, konjonktüre bağlıdır. Gittiklerinde veya bittiklerinde esamisi okunmaz. Fakat bazıları vardır ki öyle değil. Hani "bir ölür bin diriliriz" diye güzel bir kelam-ı kibar söylenir ya aynen öyle. Birbiri ardından sevgilileri dar-ı bekâya gönderiyoruz, dualarla, niyazlarla. İşte son örneği Ahmet Kabaklı Hoca oldu. Bir alperendi, bir uluçınardı, şeyhülmuharrirîndi ve faniydi. Nesillere hocalık yaptı. Bir İstanbul Efendisi fotoğraflarının son örneklerindendi. Bir Müslüman muallim, bir Türk Beyiydi Ahmet Kabaklı. Tabutuna sarılı kelime-i tevhid'in iki yanındaki Türk ve Gök Bayrak ile, cenazeye katılan onbinlerce "gönüldaş" bu ebedi yolculuğun bir yansıması, bir dersiydi. Bir aydının, bir memleketseverin, ülke yönetiminde sorumluluk almış bir eğitimcinin ve bir yazarın geride bıraktığı nasıl bir miras olurdu ki? Eserleri ve talebeleriyle, aynı endişeyi taşıyan dostlarından başka hiçbir şey elbette. Daha birkaç ay önce tedavi gördüğü yatağından arıyordu beni. Türk Edebiyatı Dergisi'ne sahip çıkmamızı istiyor, abone kampanyasına arka çıkılmasını arzu ediyordu. "Lütfen Kültür Bakanıyla konuş, 2001 Ömer Seyfeddin Hikaye Yarışması'na katkıda bulunsunlar. Edebiyatımızı, tarihimizi yalnız bırakmasınlar. Onlara da bu yakışır." İstemihan Talay da kendisine yakışanı yaptı bir Kültür Bakanı olarak. Türk Edebiyatı'nı ve Vakfı'nı yalnız bırakmadı. Kabaklı Hoca'nın arzuları yerine getirildi. Servet Kabaklı dostum telefon açtı. Ahmet Kabaklı Özel Sayısı'ndan bahsetti. Sonra da gönderdi. Çiçek gibi, papatya gibi ardından iki muştu daha.. Türk Edebiyatı devam ediyor.. Kalitesi ve muhtevası daha da zenginleşerek Ahmet Kabaklı Hoca'nın öğretisinde, estetiğinde, mücadelesinde yayın atağı gerçekleştiriyor. Bir müthiş röportaj üstelik Prof. İlber Ortaylı Hoca ile. Diyor ki "Aydınlarımız redd-i miras peşinde.. Osmanlısız Kültür olmaz!" Hele bir tespiti var ki bilimsel birikimin yansıması: - ... Bugün zeki insanı yükseltecek bir eğitim sistemimiz yoktur. Bu, bütün geleneğimizin yıkılması demektir. Bu bir faciadır. Türk Edebiyatı (Divanyolu cad. 14. 34400 Sultanahmet-İstanbul Tel: 0 212 527 50 32) Dergisi Kabaklı'nın bu yayına girdiğinde 15.01.1972'deki "çıkarken"le başlıyor. Hatıralarıyla büyüyor, fotoğraflarla bezeniyor. Bahtiyar Vahapzade'nin "Avrupa Birliği" dizeleri, Papa Innocentius'un "En ufak kabilelerine kadar Hıristiyanlaşmadıkça Türkler, Avrupalılarla temas etmemelidir." deyişine dikkat çekiyor. Ey Türk Uyan diyor. Yavuz Bülent Bakiler'in bir "Sayıklaması" var ki gerçek gibi. Lise öğretmenim Bekir Sıtkı Erdoğan'ın "Anılar Diyârı"nda tek tek hepimiz varız. Sevinç Çokum, Beşir Ayvazoğlu, İskender Pala, Bahattin Karakoç, Mehmet Aslan, Metin Eriş ustalar ve öteki dostlarla birlikte olmanın tam zamanı, Türk Edebiyatı'yla. İstanbul Büyükşehir Belediyesi Başkanı Ali Müfit Gürtuna dostumuz büyük bir kadirşinaslık gösteriyor, vefa örneği oluyor "Ahmet Kabaklı İlköğretimokulu" açmakla. Türk Edebiyatı emin ellerde. Ömer Seyfettin Hikaye Yarışması birbirinden kabiliyetli yazarları kamuoyuna tanıttı. Memleket sevdalısı sanatçılar bunlar. Birinci gelen Zafer Altunkozaoğlu'nun Dedemin Sevdaları dergide yayınlandı. Haz duymamak, keyiflenmemek bu duyarlı satırlar karşısında mümkün değil. Kutlarım. Sadece kazananlar Sabahattin Özkan, Hüseyin Karaca, Emin Ulu, Havva Tekin, Mahir Adıbeş, Ekmel Denizer, Huzeyne Koçak, Ramazan Atılgan ve Ahmet Şahinalp değil elbette. Yarın İstanbul 'AKM'de ödüllerini alacak bu yazarlarla birlikte, Türk Edebiyatı Ailesini de alkışlarım. Yayıncılığın ve edebiyat emekçiliğinin fedakârlık haline geldiği günümüzde bu gayret elbette görülmeye değer. Ahmet Kabaklı Ustamız ebediyete intikal etti ama; talebeleri, dostları, gönüldaşları vakıf medeniyetinin ve Türk Edebiyatı'nın damarını öyle bir tutmuşlar ki, sendelemesi mümkün değil. Dualarımız sana aziz hocam.