Yokuş psikolojisi

Üyesi olduğum mail grubunda yazdıklari ile sinir bozanlar var. Bunlar öyle bisiklet azmanları ki, gittikleri yolları, çıktıkları yokuşları anlattıkça oturduğum yerde al basıyor. Mesela birisi çıkmış bir parkur anlatıyor ve "yokuş seviyorsanız, burayı mutlaka yapın, biz bayıldık" diyor. Anlattığı yeri haritada inceliyorum ve canım gidip adama kafa-göz girmek istiyor. Sonra o yokuşları çıkan adamın beni anında ufalama ihtimalini düşünerek geri adım atıyorum. Şaka bir yana uzun turlarda bitmeyen yokuşlar bıktırıcı olabiliyor. Bizim adetimiz yokuşu acelesiz ve fakat durmadan çıkmak. Bu esnada o anda bulmuş olduğumuz marşları söylemek, yokuşun aslında tamamen göreceli bir şey olduğu felsefesini yapmak (tamamen yalan) ve en nihayetinde de "sevmiyorum yokuşları, bir de soğanlı menemeni!" diyerek uzaklara doğru bağırmak. İki hafta önceki Ağva turunda çıktığımız yokuşlardan sonra 2 Mayıs Pazar günü yaptığımız rutin Güzelce turumuzdaki yokuşlar adeta lokum gibi gitti. Marmara adasında, merkezden sonraki bitmek bilmeyen yokuşu çıktığımızda da artık başka yerlerdekilerin bize bir şey yapmayacağına inanmıştık. Böyle de bir durum var; ciddi tırmanmalardan sonra içinize önceden sizi yoran eğimler için "yalar yutarım" güveni geliyor. Bakalım Kazdağları turundan sonra da böyle düşünecek miyiz? Geçtiğimiz pazarın tur istatistikleri: Katılımcı sayısı: 3 Mesafe: 51.1 km Süre: 3 saat 30 dakika Ortalama hız: 16.70 km Maksimum hız: 54.5 km. Parkur: Yakuplu-Beykent-B.Çekmece-Mimarsi nan-Güzelce-Batıkent-Mimarsinan-B.Çekmece-Mandaburnu-Armuttarla-Kavaklı-Yakuplu. İki etkinlik: 1) 9 Mayıs'ta Belgrad Ormanlarında VI.Fıratpen Koşusu var. 6300 m. Herkese açık. Bilgi için www.istanbulmasterleri.org sayfasına bakınız. 2) 16 Mayıs'ta Riva da VI. Riva Yol Koşusu var. 10 km. Herkese açık. Bilgi için www.yaristakvimi.com sayfasına bakınız.