Akıllılık ayrı, Akılcılık ayrı

Rasyonalite ayrı, rasyonalizm ayrı.. İnsan akıllı olmalı ama akılperest olmamalı. Aklı inanç haline getirirseniz akılperest olursunuz. Böylece Allah inancına, din inancına ters düşersiniz. Karl Popper "Ben bilimseverim ama bilimperest değilim" diyor. Batı dünyası rönesansla birlikte aklı ve bilimi tanrılaştırma derecesine yükseltti.. Saint Simon ve August Comte akılperestliği, bilimperestliği o derece savundular ki; Paris'te bir akıl kilisesi bile kuruldu. Katolik kilisesine karşı savaş açıldı. Papazlara karşı yaylım ateşine başladılar. Gerici, yobaz diye hakaretler savurdular. Ve işi o derece ilerlettiler ki dindarlar korkularından kiliselere gidemez oldular. Rönesans sonrası rasyonalizmin, darwinizmin ve freudizmin üç asır zarfında Avrupa kıtasında, batı düşüncesinin temeline oturtulması bir insanlık faciası olmuştur. Tabi daha sonra komünizm ve daha birçok "izm"lerin istilasına uğramıştır Avrupa. Bu sapık cereyanlar Türkiye'ye Gençtürklerle (Jöntürkler) girmiştir. Paris Gençtürklerin de akıl mabedi haline gelmiştir. Darulfünun müderrisi yani hocası Molla Tahsin aynen söyle der; "Paris'e git Paris'e aklu fikrin var ise, aleme gelmiş sayılmaz gitmeyenler Paris'e." Ünlü heykeltıraş Michalengelo Hz. Musa'nın heykelini bitirdikten sonra karşısına geçip "konuş artık ya Musa!" diye bağırarak kendisini ilah yerine koymuştur. İşte biz böyle bir Avrupa ile birleşeceğiz. Bunun adı da herhalde "Avrupaizm" olacak. Ancak 20. asırda yetişen Thomas Khun, Karl Popper ve Karl Gustav Jung gibi daha birçok bilim ve felsefecilerin "izm"ler cinnetine son verdiklerini görüyoruz. Ben şahsen bu bilim adamları ve felsefecilerde İmam-ı Rabbani'nin görüşlerinin dört asır sonra da olsa kırıntılarını görüyorum. Bu üç filozofun metafizik ürpertiler geçirdikleri anlaşılıyor. Bizim bugünkü durumumuza gelince: 100 seneden beri bir türlü doğru dürüst tarifini yapamadığımız "laisizm" tartışmasına devam ediyoruz. Haydi hayırlısı...