Yasemin dersi bittikten sonra arkadaşlarıyla vedalaşıp hızlı adımlarla park yerine yürüdü. Zafer liseyi bitirip on sekiz yaşını doldurduktan sonra kızına küçük bir araba almıştı. Arabasının kapısını açtığı anda arkasında bir ses duydu ve hızla döndü: - Merhaba Yasemin! Murat gülümseyerek duruyordu karşısında. Genç kız şaşkınlıkla kekeledi: - Mer... Merhaba! Birden korktum özür dilerim. - Asıl ben özür dilerim korkuttuğum için. Sizi görünce geldim yanınıza. Nasılsınız? Genç kız kibar bir tavırla tebessüm etti: - İyiyim, aslında yorgunum. Elim kolum yoruldu not tutmaktan. Dersiniz bitti mi sizin de? Başını salladı Murat: - Evet, bitti. Ben de eve gidiyordum. - Ne tarafta ev? Buyurun ben götüreyim. Hem de biraz laflarız yolda. Murat tedirgin bir şekilde cevap verdi: - Ev Beşiktaş'ta. Sizin yolunuzun üstü mü bilmiyorum ama... - Ooo, yolumun üstü tabii. Ben Arnavutköy'de oturuyorum. Sahilden gideriz. Haydi gelin. Murat memnun bir şekilde bindi arabaya. Zaten onun da istediği genç kızla beraber olmaktı. Onu biraz tanımak istiyordu. Sabahki karşılaşmanın ardından bütün gününü genç kızı düşünerek geçirmişti. Yasemin motoru çalıştırdı ve dikkatli bir şekilde park yerinden çıktı. - Biraz daha oyalandığım zaman trafiğe kalıyorum, iki saatte zor gidiyorum o zaman. - Haklısınız, İstanbul bu meseleyi maalesef çözemedi. Yasemin dikkatini yoldan ayırmadan sordu: - İstanbullu musunuz? Yani aileniz burada mı? Murat başını salladı "hayır" anlamında: - Annem Dalaman'da oturuyor. Muğlalıyız. Babam yok. Annem, bir de yakın bir teyzemiz var, onlarla birlikteyim. İki arkadaşla birlikte ev tuttuk. Yurtlarda yapamıyorum ben. - Ben babamla oturuyorum. Arnavutköy'de bir evimiz var. Benim de annem yok! Murat yan gözle inceledi genç kızı. Yüzüne çok yakışan minicik bir burnu vardı. Elmacık kemikleri hafif çıkıktı. Murat sanki daha önceden tanıyormuş gibi bir hisse kapıldı: - Daha önce karşılaştık mı acaba, hoş karşılaşmış olsak unutmazdım ama... Yasemin kıkırdadı: - Hiç sanmıyorum... İçinden bu kadar yakışıklı bir genci daha önce görmüş olsa asla unutmayacağını düşünüyordu... > DEVAMI YARIN