Hazreti Hızır’ı görmek istiyordu…

 

 

Kânûnî Sultân Süleymân Hân zamanında, Yahyâ Efendi hazretleri vardı ki Sultân, ona (Ağabey) diye hitap ederdi.

Bir akşam, kayıkla gezintiye çıktı.

Yolda Yahyâ Efendi'yi hâtırladı.

Bu zât hazret-i Hızır’la sık görüşürdü.

Birisiyle haber saldı ki:

Niyeti, Onun bereketiyle Hızır aleyhisselâmı görmekti.

Büyük velî, gelip bindi kayığa.

Bir kişi daha vardı yanında.

O kişi, Sultânın parmağındaki (yüzüğe) dikkatlice bakıyordu ki, Sultân bunu fark edip çıkardı yüzüğü parmağından.

Ve o kişiye uzatıp;

“Al, yakından bak” dedi.

Aldı o da o yüzüğü.

Evire çevire baktı, baktı.

Ve kaldırıp denize attı.

Pâdişah üzüldü, ama kızmadı.

Zîra çekinirdi Yahyâ Efendi'den.

O kişi, biraz sonra;

“Ben şurada ineyim” dedi.

Denizden bir avuç su aldı.

Pâdişaha uzattı ve yürüyüp gitti.

Pâdişah, avcundaki suda yüzüğünü gördü.

Şaşırdı, kafası karıştı.

Sordu hemen Yahyâ Efendi'ye:

“Ağabey, neler oluyor böyle?”

Buyurdu ki:

İyi de niçin önce söylemediniz?”

Yahyâ Efendi cevâben;

“O, kendini tanıttı hünkârım, ama siz geç kaldınız, ne yapayım?” buyurdu.