Abdüllatif Uyan

Ömer bin Abdülazîz hazretleri, çok servet sâhibi olup, çok da cömertti...

Ömer bin Abdülazîz hazretleri, Emevî halîfelerindendir. Hazret-i Ömer'in oğlunun torunudur kendisi.

Ömer bin Abdülazîz hazretleri, Emevî halîfelerindendir.

İmâm-ı Alî Nakî hazretleri, âlim ve evliyâdandır. Seyyiddir ayrıca.

İmâm-ı Şâfiî hazretleri, bir gün Bağdat Câmii'nde talebeye ders veriyor, ikide bir kalkıp kalkıp oturuyordu.

Sâbit bin Kays “radıyallahü anh”, Ensâr-ı kirâmdandır.

​Evliyânın büyüklerinden, Seyyid Abdülkâdir-i Geylânî hazretlerinin torunlarından Cezîrî hazretleri vardı. Bir gün Kahire'ye geldi. Orada birini gördü.

​Bir gün Gavs-ül âzam Abdülkâdir-i Geylânî hazretleri, pek fazla susamıştı. Ama içecek “su” yoktu... Zîra çölün ortasındaydı.

​Abdülkâdir-i Geylânî hazretlerini, bir ramazan gününde “yetmiş kişi” iftâra çağırdılar. Büyük velî, her birine; “İnşallah gelirim” buyurdu.

Abdülkâdir-i Geylânî hazretleri bir gün talebeleriyle sohbet ediyordu ki, gencin birinin abdest tazelemesi icab etti. Ancak çıkmak hayli zordu.

Abdülkâdir-i Geylânî hazretleri zamânında bir kadın, yanına küçük oğlunu aldı.

​Abdülkâdir-i Geylânî hazretlerini bir kimse ansızın görse, elinde olmadan dehşete kapılırdı! Bir talebesi anlatıyor: Hocama, kırk sene, devamlı hizmet ettim.

​Abdülkâdir-i Geylânî hazretleri zamanında Bağdat'ta bir “tâun hastalığı” yayılmıştı. Çok üzülüyorlardı!

Abdülkâdir-i Geylânî hazretleri, bir gün bir yerden geçerken iki kimseyi gördü.

​Abdülkâdir-i Geylânî hazretleri zamânında, Bağdat'ta bir “kadın” vardı. Bu büyük zâtı çok seviyor, darda kaldığı vekit ondan “imdât” istiyordu.

Abdülkâdir-i Geylânî hazretlerini sevenlerden “bir âlim”, bâzı talebesiyle bir yere gidiyordu...

Abdülkâdir-i Geylânî hazretleri “rahmetullahi aleyh”, büyük İslâm âlimi ve evliyânın büyüklerindendir...

​Abdülkâdir-i Geylânî hazretleri henüz çocuktu ki, tarlaya, çift sürmeye gitti. Hayvan dile geldi.

Abdülkâdir-i Geylânî hazretleri (rahmetullahi aleyh) hem seyyiddir, hem de şerîf.

​Osmân bin Talha (radıyallahü anh), Mekke'de, Kâbe Kayyımlığıyla vazîfeliydi. Sülâlesi, câhiliye devrinde, Kâbe-i Muazzama'nın kapı anahtarını taşırdı.