Ahmet Demirbaş

Acem diyârından (İran) bir derviş, birçok yer dolaşıp birçok kimselerle görüşüp Konya'ya gelmiş ve Sadreddîn-i Konevî hazretlerinin dergâhına misafir olmuştu.

Hazreti Âmine, nurlu oğlu ve hizmetçisi Ümm-i Eymen'le yola koyuldular. Fakat biraz sonra beklemedikleri bir şey oldu. Ebva denilen yerde, Hazreti Âmine birden rahatsızlandı!..

Yavuz Sultan Selîm Han, Ridâniye Seferine çıkmıştı. Şam'da Muhammed Bedahşî hazretlerini ziyarete gitti. Bu velî zatı büyük bir edeple dinledi ve tek kelime karşılık vermedi.

Boğaz'dan geçemeyeceklerini anlayan İngiliz ve Fransızlar; İstanbul’a karadan yürümeye karar verdiler. Ancak, burada da Mehmetçik "etten kale" olup geçit vermedi!..

"Ey Halife! Eğer sen, Allahü teâlânın rızâsını gözetirsen, Allahü teâlâ sana yardımcı kimseler gönderir. Allahü teâlânın yardımı herkesin niyetinin derecesine göredir..."

Bir zât, namazda Fâtiha-i şerîfe okurken, "Yalnız sana ibâdet ederiz" meâlindeki âyet-i kerîmeye gelince; "Sen yalancısın! Sen Allah'a değil mahluka kulluk ediyorsun!" diye bir ses işitir!..

"Ey kadın! Senin amelini yazan iki melek var. İki de benim amelimi yazan var, bunlar eder dört şahit. Allahü teâlâ, bütün kullarının hâlini görür ve bilir..."

Selahaddin Eyyubi; bütün muhârebelerini, İslâmiyeti yüceltmek ve Müslümanları Haçlıların zulmünden korumak, devletini düşman çizmesinden muhâfaza etmek için yapmıştır.

"Helâlden bir lokma az yemeyi, akşamdan sabaha kadar namaz kılmaktan daha çok severim. Çünkü, mide dolu olunca, kalbe gaflet basar. İnsan Rabbini unutur..."

Resulullah efendimiz, hicri 10 yılının Zilkade ayında hacca gitti... Arefe günü, Arafat'ta, devesi Kusva üzerinde, hutbe irad buyurdu. Bu hutbeye "Veda Hutbesi" denildi.

Tarihçiler der ki: "Timur Han; savaşlardan arta kalan zamanını âlimlerden ders almakla geçiren bir hükümdar... Üç yüz kişiyle on bin kişilik bir orduyu yenen bir stratejisttir..."

İbrahim Edhem, gençliğinde Belh Sultanıydı. Bir gece kuş tüyü yatakta yatarken, sarayın damından ayak sesleri işitti. Yukarıda birilerinin gezdiği anlaşılıyordu!..

Ebû Sa'îd Ebülhayr hazretlerine "Filânca su üstünde yürüyor, filân kimse havada uçuyor, filân kimse de bir anda şehirden şehire gidiyor. Bunlar için ne dersin?" diye sual ettiler...

Meymun bin Mihran’ın akıllı, ilim sahibi bir hizmetçisi vardı. Bir gün sofraya yemek getirirken ayağı kaydı, çorbayı bunun üstüne döktü. Meymun, onu cezalandırmak istedi!..

Mûsâ "aleyhisselâm" hastalanmıştı. İlacını söylediler. "İlaç istemem, Allahü teâlâ şifâsını verir" dedi. "Bu hastalığın ilacı meşhurdur" dediler. "Hayır, istemem" dedi ve hastalığı arttı!..

Büyük velî Hasan-ı Basrî hazretleri, Kâbe'de bir genç gördü. Sırtında bir küfe vardı. Onunla tavâf ediyordu. Adama "Arkandaki o yük nedir" diye sorunca babası olduğunu öğrendi.

Bir adam, Hazret-i Ömer’e gelerek oğlunu şikâyet eder. Çocuk da der ki: "Ya Emir-el-müminin, söylediklerini aynen kabul ediyorum. Fakat çocuğun ana babası üzerinde hiç mi hakkı yok?"

Saliha bir kadın, çıkınına birazcık ekmek alıp, yanında küçük çocuğuyla ormana oduna gidiyordu. Karşılarına ihtiyar bir kimse çıkıp "Çok açım. Ne olur bana bir lokma ekmek ver!" dedi.

Hazret-i Ali, bir gün sabah namazına giderken yolda şu beyiti okuyordu: "Ölüme hazır ol ki, ölüm elbet gecikmez/Ölüm gelince artık feryat fayda vermez..." Ve o gün şehit edildi!..

Kudüs fethedilince, hazreti Ömer şehir halkına “Emân” verdi. Böylece, gayrimüslimlere geniş ibâdet hürriyeti tanınmıştır. Dînimiz gayrimüslim hakkından çok sakınılmasını emreder.