Neden acil servislerinde nöbete karşılar?

Konu, bildiğiniz üzere aile hekimlerinin hastaneacil servislerinde ayda en az iki kez, 16 saat gece mesaisi yapma zorunluluğu ile ilgili. Yasal düzenleme dün TBMM genel kurulundaydı.

Tartışmayı sürdürüyoruz.

Dün Aile Hekimleri Dernekleri Federasyonu Başkanı Dr. Murat Girginer'in, Sağlık Bakanlığı Halk Sağlığı 1. Derece Sağlık Hizmetleri Daire Başkan Yardımcısı Dr. Halil Ekinci'nin açıklamalarına verdiği cevaplar geldi.

Kısaltılmış olarak ve başlıklar halinde şöyle:

1-Bir ülkede acile başvuru sayısının 90 milyon olması kabul edilebilir değil. Bunun nedeni vatandaşlardan acillere başvuruda katkı payı alınmaması, diğer sağlık kurumlarına başvurularda katkı payı alınmasıdır.

2-Son 3 yıldır aile hekimliğine harcanan bütçe her yıl itibariyle 4 milyar lira. Çok sözü edilen ilaç harcamaları da son 3 yıldır 16 milyar TL ile sabitlendi. Oysa özel ve kamu hastanelerindeki tedavi giderleri, aile hekimliğine harcanan payın 9 katı, ilaç harcamalarının ise iki katı tutarında. Yani, sağlık harcamalarındaki açık, özel ve kamu hastanelerine yapılan ödemelerden kaynaklı.

3-Şu anda 100 hastadan 50'si aile hekimlerine başvuruyor. Bunu yüzde 70'e çıkarmak için önlemler alıp yasal düzenlemeler yapmak sağlık harcamalarını kontrolüne destek olacaktır.

4-Çalışma saatleri Uluslararası Çalışma Örgütü'nce belirlenmiştir ve haftada 40 saattir, artırılamaz.

5-Dünyanın hiçbir yerinde aciller eğitim yeri değil.

6- Yeşil, sarı, kırmızı alanlar büyük hastane acillerinde uygulanmakta, diğerlerinde yok.

7-Sorunun çözümü: Aile hekimliği ilk başvuru noktası yapılmalı. Aile hekimliğinden alınan reçete katkı payı kaldırılmalı. Acillere katkı payı getirilmeli. Halkı bilgilendirecek kamuoyu spotları ile dizilere yerleştirilecek bilgilendirici örnekle aile hekimliği özendirilmeli.

Güzel giden bir tartışma. Dr. Halil Ekinci ile konuştum. Onun cevabi açıklamaları da cumartesi günkü yazıda.

Hep belediyelerin engellileri, çocuklu insanları ve yaşlıları düşünerek şehircilik çalışması yapmadıklarını, bu bilincin oluşmasına rağmen gerekli motivasyonun hâlâ yeterince güçlü olmadığını yazıp duruyoruz ama büyük paralar harcanarak yapılan modern alışveriş merkezlerinde de durum farklı değil.

Türkiye'de konut üreten İngiltere-Türkiye ortaklı bir inşaat firmasının yöneticisi olan Zeynel Abidin Besleney'den mektup aldım. Besleney, geçen pazar, 8 yaşındaki oğlunun okul arkadaşının doğum günü partisi için Levent'teki Metrocity AVM'ye gitmiş. Parti, giriş katının hemen üst katındaki buz pateni pistinde ve onun kafesindeymiş.

Sonrasını onun satırlarından öğrenelim:

"Fakat girişin hemen üst katında yer alan paten pisti ve kafeye sadece iki dönüşlü merdiven ile çıkabiliyorsunuz. Asansör çıkmıyor oraya. Oldukça da dik bir merdiven. Merdiven bittiği zaman da yine gereksiz iniş-çıkış basamakları yapmışlar. Örneğin, burada biri çocuğu için doğum günü partisi verse çocuğun pusette olan küçük kardeşi ve tekerlekli sandalyede olan dayısı ya da amcası bu partiye katılamayacak. Zira ben de küçük kızımın pusetini iki kat, o daracık merdivende taşımak zorunda kaldım. 2013 yılında Levent gibi bir yerde yer alan son derece sofistike bir AVM'de çocuklu anneler ve fiziksel engelliler için bu kadar basit bir şeyin bile düşünülmemiş olması kabul edilemez."

Metrocity Alışveriş Merkezi'ni aradım. Karşıma Alışveriş Merkezi Müdür Yardımcısı Aylin Koç çıktı. Son derece nazikti ve meseleye vâkıftı.

"Zeynel beyin başvurusundan haberdarım. Aslında orası bizim kiracımız değil ama o alanın farklı, değişik bir mimarisi var. Neler yapabiliriz onu inceliyoruz. Benim de çocuğum var bu tip şeylerin ne kadar zor olduğunu biliyorum. Operasyon müdürümüzle birlikte değerlendiriyoruz."

Peki, oraya yürüyen merdiven yapılabilir mi?

"Dar bir alan, yürüyen merdiven zor. Başka herkes için uygun bir seçenek üzerinde çalışıyoruz."

Metrocity'deki durumu izleyeceğiz...