Kısa kısa

Kendim dâhil, bilgi yarışmasında ilk soruda elenen Boğaziçi mezunu gibi uyanan herkese selam… N’aapıyoruz ortaya karışık biraz tebessüm biraz alışkanlık devam ediyoruz; 

-Yaz akşamlarında esen rüzgârla birlikte gelen ‘her şey halledilir…’ hissi. Miss…

-Sıradaki teşekkür, bizi uğraştırmayıp tez vakitte gerçek yüzünü gösterip hayatımızdan uğurladığımız herkese gelsin…

-İki tip insan var; kötüler ve işine geldiği zaman iyiler…

-‘Boş ver bize yakışmaz…’ dediğimiz her şeyi bize yaptılar.

-“Aşkım, açıklayabilirim”den sonra hiç ‘açıklayabilen’ oldu mu acaba hep merak etmişimdir.

-Sınıfta montların yanında kafasını montlara gömüp uyuklayarak ders dinleyen çocuğun huzurundan getirin bana…

-Çok seçici birisi olup hep yanlışı seçmek de ayrı bir ironi… Buradasınız biliyorum…

-Falcı: Biri var… 
Saflar: Ohaa, her şeyi biliyooo…

-Suskunluğum asaletimden… değil, konuşursam kesin pis söveceğim biliyorum.

-Birisi yanınızda telefonu sessize alıyorsa ses getirecek şeyler çeviriyordur, net!..

-Canım gelirken zahmet olmazsa insanlıktan da nasibini alır mısın?

-Evet doğru kabul, yaza fit gireceğimi söylemiştim ama hangi yaz olduğunu söylemedim. Önümüzdeki yazlara bakacağız…

-‘Çevrem müsaade ederse ben de kendi hayatıma bir karışmak isterim’ diyorsan gel sarılalım…

-Bizdeki “Yok ya ne kafaya takacağım” deyip üç gün üç gece tavan izlemeli bi kafa dizaynı…

-Halledeceğiz tabii ama hangi birini?

-Susmak büyük bir erdemdir ama laf sokmak sanki daha keyifli…

-Ben bu şartlar altında akıl sağlığını ve kilomu koruyamam… Ben yok, ben ı-ıh…

-Mesela ben kırılırken ‘çıt ‘yerine ‘sorun değil’ diye bir ses çıkar…

-Eskiden ponçiktik şimdi parça ponçik…

-Anneyle tartışma otuz saniye, tartışma sonrası kendi kendine söylenerek evde dolanması üç saat…

-“Dengem de yok dengim de…”ciler birleşelim, dernek falan kuralım…

-İlerlemek mi istiyorsun? Kendi önünden çekil o zaman.

Ninem diyor ki: Malın alacası dışarıdan, insanın alacası içeriden.