Hasan Sarıçiçek

On üç yıl önce... Hakan Şükür ve Hagi'nin golleriyle Dortmund'da başlayan şahlanış, G.Saray tarihindeki destansı zaferin ilk adımıydı. O dönem, "Aslan kükredi mi, karşısında kim durabilir?" diye herkes birbirine soruyordu.

Bir iyi, bir fena! Önce en kötüsünden başlayalım: Fiilen rezalet!

Artık duymayan bilmeyen kalmadı. İstanbul, 2020 Olimpiyat Oyunları'nın en güçlü adayı... Madrid ve Tokyo da aday. Ama adaylık yarışında en kıdemli olanı tartışmasız İstanbul; 2000, 2004, 2008, 2012 ve 2020.

İnönü, İnönü olalı böyle görkemli bir gece yaşamadı. Son derbiye şahitlik yapma adına tılsımlı iki kelime; ''Veda'' ve ''Vefa'' duygusu tüm Beşiktaşlıları İnönü'ye çekmişti.

Daha önce yaşadım, biliyorum acıların en acısı; "Baba acısı". Ama bu ondan da acı... Ah!.. Bir kor ateş düştü, yüreğime...

Ey "istikrar" nerdesin? Hayır, bu sözüm Kasımpaşa ve hocası Şota'ya değil. Tamamen Aykut Kocaman ve "Bir var bir yok" oynayan F.Bahçe'ye. Ancak; o "erken gol" yok mu, birçok eleştiriyi sümen altı ettirdi. Öze dönelim... Ey Kocaman, tıkır tıkır işlemeye başlamış arabanın tekerine niye taş koyarsın ki? Anlamak zor. İki yanlış bir doğruyu götürürmüş, Kocaman'ın kazanan on biri bozmuş olması F.Bahçe'nin kimyasını da değiştirmişti.

Seyirci yok ama Kadıköy'de şenlik var. Şakası yok! Artık UEFA Avrupa Ligi F.Bahçe'den sorulur.

Utanıyorum!.. Allahım, bu ne hazin ve ne rezil bir durum? "Olimpiyat istiyorum" diyen bir ülkenin sporcusunda "stanozolol" rezaleti mi görülür, görülüyor?

Fener dağ aştı, düzlüğe çıktı! Eeee.. Takım olmak başka kaliteli takım olmak bambaşka. Kimse kusura bakmasın dün geceki sonuç Trabzonspor'un futbol olarak iflasının, F.Bahçe'nin ise düğümü düğüne çevirdiğinin ifadesidir.

Bu nasıl futbol arkadaş; karşıda rakip yok; sahada F.Bahçe! Heyhat!.. Avrupa yarışı bu kadar basite iner mi "indi" diyelim, koz helva tadındaki rakibin kendi evinde altın tepsi içinde sunduğu tur fırsatı bu kadar ucuz harcanır mı? Harcandı... Dakika 4, o da ne?

Miniatürk'te İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı Kadir Topbaş ile TSYD heyeti olarak öğle yemeği yedik.

Üç yeni ve bir eski? Ne mi, F.Bahçe'nin şifresi. Diyeceksiniz ki o da ne?

Mailime düşen haberi okurken; "İşte spor kardeşliği bu" diye çığlık attım.

F.Bahçe radikal bir değişim yaşıyor. Yeniler; Ziegler, Emre ve Webo!.. ''Ne verir?'' diye dudak bükmeyin; yenilik sadece isimlerde değil.

Yıldızları yönetmek sanattır. Ustalar mı; dünyada Alex Ferguson; Türkiye'de Fatih Terim'dir! Varsa; daha istikrarlısı ortaya çıksın.

Mehmet Topal çok özel bir oyuncu!.. Düşüyor, kalkıyor ama mücadeleyi hiç bırakmıyor, o heyecanıyla da "bitti" denilen maçı Sow ile yeniden başlatıyor. Semih renklendiriyor ve F.Bahçe'de şenlik sürüyor.

Güler misin, ağlar mısın? Ya da şöyle soralım, "Derdini kime anlatırsın?" Malum; "futbol" denilince akla ilk, oyunun en büyük patronu FIFA gelir.

İşte takım olmak budur. Bravo Yılmaz Hoca! Ancak? Aykut Kocaman ve ekibine bir çift sözüm var:

Gerçek şu ki; G.Saray Başkanı Ünal Aysal, Pinokyo olsa burnu, bulutlara değerdi. Diyeceksiniz ki, o da nereden çıktı?

Gençlik ve Spor Bakanı Suat Kılıç'ı dikkatle takip ediyorum. Açık söyleyeyim; ilk Bakan olduğu gün ile bugün arasında Mariana Çukuru ile Everest Tepesi gibi bir fark var.