Helal rızık bedene ve ruha şifadır...

 

Bütün ibâdetlerin kabul olması, helal lokmaya bağlıdır. En üstün helal kazanç yolu, silahla ve kalemle cihaddır. Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” buyurdu ki: (Allahü teâlâ benim rızkımı, süngümün ucuna koymuştur). Yani  rızkım, İslâm dînine ve Müslümanlara saldıran kâfirlerle harp etmekle gelmektedir...

Görülüyor ki, harpte düşmandan alınan ganîmet ve sulhta, harbe hazırlananların aldıkları ücret helal rızıktır. Bedene ve ruha şifa olur.

Bir kimseyi ebedi felaketten kurtarıp, sonsuz nimetlere kavuşmasına sebep olmak, ibadetlerin hepsinden daha kıymetlidir. Cihâd, insanların İslâmiyeti işitmelerine ve Müslümân olmalarına mâni olan zalimleri, sömürücüleri ortadan kaldırarak, insanların Müslüman olmakla şereflenmeleri için yahut Müslümanlara saldıran kâfir, zalim ordularına karşı Müslümanların mallarını, canlarını ve ırzlarını, namuslarını korumak için, can ve mal ile, propaganda ile harp etmek, savaşmak demektir. Güç kullanarak yapılan cihâdı hükûmet yapar. Devletin ordusu yapar. Müslümânların böyle cihâdı yapması, asker olarak, hükûmetin verdiği vazifeyi yapmakla olur. Müslümanların cihâd yapması, cihâd sevâbına kavuşması, devletin cihâd yapmak veya cihâda hazırlanmak için yaptığı davete, çağrıya ve kumandanların emirlerine itaat etmesi, askerlik vazifesini yapması demektir. Devletin izni ve kumandanının emri olmadan, herkesin başkasına saldırması, cihâd olmaz. Çapulculuk, eşkıyâlık olur. Büyük günâh olur.

Söz ve yazı ile olan cihâd, kuvvet kullanarak yapılan cihâddan daha faydalıdır. Ehl-i sünnet âlimlerinin kitaplarını, sözlerini yaymak için, her Müslümânın uğraşması lâzımdır. Fırsatı kaçırmamalıdır. Kıyâmette her Müslümana, bunu soracaklar, İslama niçin hizmet etmedin diyeceklerdir. İlmihâl kitaplarını yaymak için uğraşmayanlara, din bilgilerini yayan kurumlara, kimselere yardım etmeyenlere, çok azap yapılacaktır. Özür, bahane, kabul edilmeyecektir.

Peygamberler “aleyhimüsselâm”, insanların en üstünleri, en kıymetlileri iken, hiç rahat oturmadı. Allahü teâlânın dînini, saâdet-i ebediyye yolunu yaymak için, gece gündüz uğraştılar. Bizim de, Ehl-i sünnet âlimlerinin kitaplarını, sözlerini yaymamız ve kâfirlerin, düşmanların, Müslümanlara iftirâ ve eziyet edenlerin, kötü, alçak, yalancı olduklarını, gençlere, dostlara bildirmemiz lâzımdır. Bunları bildirmek, gıybet olmaz. Emr-i ma’rûf olur. Bu yolda malı ile, kuvveti ile, mesleği ile çalışmayanlar, azaptan kurtulamayacaklardır.