Hasan Yavaş

Her Müslümânın Ehl-i sünnet âlimlerinin yazdığı “İlmihâl” kitaplarından birini okuyup öğrenmesi ve çocuklarına öğretmesi lâzımdır.

Dıhye isminde zengin, yakışıklı bir genç vardı. Resulullah efendimiz onun iman etmesini çok istiyordu. Ve bir gün...

Osmanlıda Müslüman olan halk günlük hayatını, “İlmihâl” kitaplarında yazan bilgilere göre düzenlerdi. 

İlmihâl bilgilerini öğrenmeyen ve çocuklarına öğretmeyenler, Müslümânlıktan ayrılmak, küfür felâketine düşmek tehlikesindedir.

Sâlih olan mümin, Müslüman olduğunu söyler. Ehl-i sünnet îtikâdındadır. Sâlih mümin olan kimse cehenneme hiç girmez...

Müslümanlar, çocuklarını ilk mektebe vermeden önce, Kur’ân-ı kerim okumasını, namaz kılmasını, imanın, İslam’ın şartlarını, muhakkak öğretmelidir.

Dînini bilen ve seven ve kayıran mübârek insanların ilmihâl kitaplarını alıp, çoluğuna ve çocuğuna öğretmek, her Müslüman'ın birinci vazifesidir.

İnsanların hayırlısı, ilim öğrenen ve öğrendiğini öğretendir. Bir kelime öğrenip, başkasına da öğretmek, bin kere nâfile haccdan daha çok sevabdır.

İnsanı, Allahü teâlânın rızasına kavuşturan yollar çoktur. En çabuk ve en kolay kavuşturan yol, Allahın kullarına hizmettir...

Mezhepsizlerin ve kâfirlerin tuzaklarına düşmemek için biricik ilâç, ilmihâl kitaplarını okumak, îmânı ve ibâdetleri doğru olarak bu kitaplardan öğrenmektir.

Çocuğunun Müslüman olmasını isteyen ana-baba, Kur’ân öğretmelidir. Fırsat elde iken okuyalım, öğrenelim ve çocuklarımıza da öğretelim!

Her Müslüman, hem îmânını korumaya çalışmalı, hem de, Allahü teâlâya ve Onun Peygamberine inanmayan kâfirleri sevmemelidir.

Cenab-ı Hak hepimize af ve âfiyet ihsan eylesin. Hakiki bayramlara kavuşarak, böylece Cennete girmemizi nasip eylesin!..

Hiçbir akıl, âhiret bilgilerini bulamayacağı, çözemeyeceği içindir ki, Allahü teâlâ, her asırda, dünyanın her tarafına, Peygamber göndermiştir.

İslâm bilgileri, ancak üstâddan ve kitaptan öğrenilir. İslâm kitaplarına ve rehbere lüzûm yoktur diyenler, yalancıdır, zındıktır!

Herkese tatlı dil, güler yüz göstermek, kimseyi incitmemek, kanunlara uymak, en tesirli, en faydalı nasihat yapmak olur. 

Bir kimsenin kusurunu, emr-i maruf için de olsa, herkesin önünde söylemek, uygun değildir. Aksine, kusurlarını gizlemek gerekir.

Ecdâdımız, her zaman toplanırlar, ilmihâl kitaplarını okurlar, dinlerini öğrenirlerdi. Ancak, böyle Müslüman kaldılar. İslâmiyetin zevkini aldılar.

"İslâmın emir ve yasaklarını öğreten fıkıh âliminin Müslümanlara sağladığı faydanın sevâbı, cihâd sevâbından çoktur."

Müslüman, insanların haklı olduğu işlerinde ona vasıta olmalı, böylece onlara yardım etmeli, imkânı nispetinde onların ihtiyaçlarını görmelidir.