O centilmen beyefendi olmasaydı…

 “Söylese de inandırıcı olmayacağını düşünmüş olmalı iki fedai ile gelip baskın yapmış”

 

 

Yıllar önce bir takvim satışında yaşadığım akılalmaz hatıramı anlatmaya bugün de devam ediyorum...

Kahvede takvimin yanında eşantiyon verdiğimiz takvimin içinden para çıktığını gören üçüncü şahıs kimsenin “alın paranızı” diye çıkarıp cüzdan içinden parayı verdiğinde anladım ki “paramın üstünü vermedin” diyen kimse aslında verdiğim para üstünü alıp bizden takvimin yanında eşantiyon aldığı cüzdana koymuş.

Sonra da cüzdanın rengini beğenmemiş olacak ki benim eşantiyon cüzdanların bulunduğu çantaya getirip bırakarak ben bir başka müşteriye takvim ve cüzdan verirken poşetten kendince beğendiği bir başka cüzdanı alıp ses çıkarmadan uzaklaşmış... Benim hiçbir şeyden haberim yok. Daha sonra paraya mı ihtiyaç duydu her ne ise durumu anlayıp dövizden artan para üstünün rengini beğenmeyip değiştirmek üzere attığı cüzdana koyduğu aklına gelmiş. Ama çantadaki cüzdanların arasında o cüzdanı bir daha bulması mümkün mü? Ayrıca söylese de inandırıcı olmayacağını düşünmüş olmalı veya her ne ise bir plan kurup yanına aldığı iki fedai ile bana baskın yapmış!..

Kendisi açısından o da haklı. Ancak olayı aydınlatan ve paraları geri bize veren üçüncü şahıs arkadaşın centilmenliği takdire şayan, bu köşeden ona da ayrıca teşekkür ediyorum. Yine de bunlar güzel hatıralar...

Biz gelelim kalan sürede yaşadıklarımıza… Akşam Samsun’a dönüş yolunda bir tesiste yemek yedik. Arabanın akaryakıtını fulledik. Yola devam ederken arkadaş vakfın temsilcisine dedi ki:

-Bana oradan para vereceksiniz.

Temsilci, “ne parası bu?” diye sordu. O da “benzin parası” dedi.

-Ne kadar?

O yıllardaki parayla “4.000 lira” dedi.

Temsilcinin “o kadar yakıyor mu bu araç?” sorusu aslında bu ne kadar çok para anlamında bir soruydu. Lakin arkadaş cevap vermek yerine bu itiraz tarzındaki soruya çok kızdığını beden diliyle belli ettiğinde temsilci üstelemeden, yardımcısına döndü ve “verin arkadaşa parasını” dedi. Yardımcısı parayı çıkarınca benim arkadaş bir şahin çevikliğiyle parayı alıp cebine atması dikkatimi çekti… Bu davranışı görünce ben içimden “eyvah” dedim. Zaten bazı endişelerim vardı. Bu son davranışının cezasız kalması imkânsız gibiydi… Bunu ben iliklerime kadar hissettim… Ve öyle de oldu… DEVAMI YARIN