Ünal Bolat

“Sabah sekize beş kala Ziraat Bankasına gittim. Müdür de gelmiş, çalışmaya başlamıştı...”

Uykulu gözler ile bana sert sert bakarak "Kesinlikle sana parça vermeyeceğim” dedi...

“Güzelce yıkayıp o beyaz yorgan yüzünü birkaç kat kefen yapıp babamı sardım.”

“Kucağındaki kız çocuğu bir deri bir kemik kalmış, kendisi de açlıktan bitap düşmüştü...”

“Kucağında büyüdüğüm İbrahim Dedem 110 yaşında vefat ettiğinde yedi yaşındaydım...”

Rahmetli benim ismimi söyleyerek “onu tanırım” dedi, tam zamanıydı esprinin!..

“Geldiğinde resmen kör imişsin. Niye geciktin demeyeceğim. Çünkü bu sinsi gelişiyor!..”

“Öğleye dek uyumuşum. Başçavuş uyandırdı. Fail tamamdı ama cinayetin sebebi ne?”

“Sayın Savcım müjde! Faili buldum. Ceket düğmesi olayını öğrenince suçunu ikrar etti...”

“İhtiyar heyetinden bir kişi yanımızdaydı ve onları Karacabey'e giderken görmüştü...”

“Üzerine futbol topu deseni verilmiş düğmenin, bir meşin ceketten düşürüldüğü anlaşılıyordu!..”

“Hastanedeki durumuma göre iş yerini arayıp bilgi verecektim...”

“Ben gelecek nesillerin bilmesi için bu konuyu burada belirtmek gereğini duyuyorum.”

“Biz de hayran hayran anlatılanları can kulağı ile dinler bu masalları gerçek sanırdık...”

“Üftade hazretlerinin talebesi Aziz Mahmud Hüdayi türbesine gitmemek olmazdı.”

“Sadece ayağı sakat arkadaşımız haricinde hepimizin durumu da iyi elimiz tutuyor.”

“Meşhur Sarıkamış faciasında Allahuekber dağlarında şehit olanlardan birisi de amcam...”

Daha “ne oldu ne var?” diye sormaya fırsat bulamadan iki polis içeriye daldı!..

“Günümüz hayatında artık gece erken yatmalar yok ve sabah erken kalkmalar yok...”

Vapur iskeleye yanaşırken beni gören çocuklar "Hasan Abi var mı?" diye bağırırlardı.