Ünal Bolat

“Elektrik kesilip de imamın sesi gelmeyince herkes kendi başına ne yapacağını şaşırdı!..”

“Bu öğretmenimiz çoğu kez dersi geç bitirirdi. Hatta namaz vakti girene kadar uzatırdı...”

“Çocuklarım babalarına kavuştu. Borçların çoğunu ödedik. Sıhhatimiz moralimiz düzeldi...”

“Kandilli’deki üç yılımda liseyi beraber okuduğum dört arkadaşım ziyaretime geldiler.”

“Annem geceleri uyuyamazdı, babam rahatsız olurdu; sabah uyurdu biz rahatsız olurduk...”

"Gördüm ki Türklük sevgisi, Türkiye hasreti, Üsküp'te bir şah damarı gibi vuruyor..."

“Şöyle böyle onsuz geçen bir beş altı yılın sonunda onu hemen herkes unutmuştu...”

“Abi gel vazgeç bu kötü ve sevimsiz, insanı incitici lakabı kelimeyi kullanmaktan!.."

“Gazi Hoca, zaman zaman cihazları bizzat kullanmak isteyerek kısa denemeler de yaptı...”

“Sen hoş gelmişsin. Fakat acil çıkmam lazım. Aşağıda çocuklar beni bekliyorlar, dedi...”

“Orijinal deriden, hikâyesini bildiğim, sevdiğim bir abinin hediye ettiği çanta masadaydı...”

“Küçük kardeş feryada dayanamayıp kendini dağlara vururken diğerleri para derdindeydi...”

“15 yıl sonra 2008’de arayıp bulduğum öğretmenimle hâlâ bağımı kopartmadım..."

“Bu sene karşımızda sert bakışlı, keskin gözlü, yakışıklı genç bir öğretmen duruyordu...”

“Madem biliyordun nerede olduğunu neden sakladın? O yüzden rahattın demek?..”

“Burası bir okul ise ki benim için de bir okuldu, öyleyse okuldan mezun olmak gerekti...”

“Özür diledim. 'Bir daha tekrarlanmayacak' dedim. İçimdeki pişmanlık büyüktü.”

O tevazu ile “hayırsız” rumuzunu kullansa da annesini unutmayan hayırlı evlatmış...

“8 Şubat 1991 yılında bu köşede yayınlanan hatırayı istek üzerine tekrar yayınlıyoruz...”

“Ama bazı engeller yalnızca mimariyle değil; gayretle değil, sevgiyle ve duayla aşılır.”