"Rahmetlinin yakın arkadaşıyım..."

“Sapmalar konuldu ve toprak ile mezar doldurulmaya başlandı. Tam o anda biri girdi koluma...”

 

Bir tanıdığımın cenazesine katılma sürecinde yaşadığım hatıramı anlatmaya bugün de devam ediyorum...

İhtiyar, mevtanın yüzünü son kez görmek isteyince hemen ileri atıldım:

-Hayır göremezsiniz. Uygun değil.

Benim kararlılığım üzerine ihtiyar kenara çekildi. Ama bu arada yanı başımda birinin beni göz hapsine aldığını fark ettim. Bu işte bir gariplik vardı ama ne?

Bu stres ve gergin ortam beni de germeye başlamıştı… Ama şu an hiçbirini düşünecek hâlde değilim. Çünkü cenaze mezara indirilecekti…

Tabutu mezarın kenarına yaklaştırdık ve açtık. Hayri Abi kefen içinde boylu boyunca yatıyor… Daha doğrusu ben öyle zannediyorum…  Ama dikkat ediyorum kefen pamukla dolu. Belli ki otopsi yapılmış bu cenazeye…

Yine uyanamıyorum. Kendi kendime yorumluyorum: "Hayri Abi zaten kanserden erimiş bitmişti. Bir de niçin otopsi yapmışlar ki acaba?"

Sonra Hayri Abi boylu poslu bir adamdı… Gerçi bu cenaze de ufak sayılmaz ama yine de "erimiş bitmiş zavallı" diye geçiriyorum aklımdan…

Bu esnada hocanın sesi:

-Cenaze yakınlarından birisi mezara insin.

Tam ben inecekken bir kişi benden önce atlayıp mezara indi… Ben de cenazeyi ona verecekler arasında olacaktım. Cenazenin beli hizasındayım. Tuttum, kefenin belinden kavradım. Ama cenaze kuş kadar hafif… Cenaze aşağı indirildi. Mezar doldurulmaya başlandı. Tam o anda biri girdi koluma. Baktım beni göz hapsine alan o şahıs… Yarı merak ama daha çok hesap sorar tarzda ve şüphelendiği belli bir yüz ifadesiyle soruyor:

-Birader hayırdır? Sen kimlerdensin?

Adamla burun burunayız:

-Siz beni tanımazsınız. Ben rahmetlinin çok yakın arkadaşıyım.

Ben böyle söyleyince o ara etraftakiler şöyle bir dalgalandı. Birkaç kişinin derhal beni ablukaya aldığını hissettim.

Allah Allah… Ne oluyor ya? Ama hâlâ hiçbir şeyin farkında değilim. Ben hâlâ Hayri Abi'nin mezarının başındayız diye düşünüyorum. Bu insanların bana niçin böyle davrandığına anlam veremiyorum ama böyle düşündüğüm için aklıma başka bir şey de gelmiyor…