Bir mahremiyet gerekmez mi?

“Ben ağzımı açana kadar beni oradaki boş mezarlardan birine göndermeleri işten bile değildi!..”

 

 

Bir tanıdığımın cenazesine katılma sürecinde yaşadığım hatıramı anlatmaya bugün de devam ediyorum:

-O an, cenazenin yüzünü görme isteğine izin vermediğim ihtiyarla göz göze geldik. Beni göz hapsine alan adamın dişlerini gıcırdattığını duyar gibiyim. Allah'ım sen bana yardım et…

 Az önce ağzımdan çıkan cümle beynimde yankılanıyor: “Ben rahmetlinin yakın arkadaşıyım...”

Bir kadının yakın arkadaşı olmak ne demek?

Tamam, ben Hayri Ağabey için söylüyorum ama mezara indirdiğimiz Hayri Ağabey'in cenazesi değilmiş ki… Ama cenazeyi karıştırmış olduğumu buradakilere nasıl anlatabilirim? Söz ise ağzımdan çıkmış.

Eğer bu sözü bir "namus meselesi" yaparlarsa mahvoldum… İzin vermediğim ihtiyar kim bilir belki de merhumenin babası… Allah'ım nasıl oldu? Cenaze konvoyunu nasıl karıştırdım?

Saniyeler içinde neler geçiyor aklımdan... Eğer beni göz ablukasına alan adam kocasıysa genç birisi. Kadın da otopsi gerektirecek bir ölüm yaşadığına göre...

Bu arada hoca duasını bitirip “el Fatiha” deyince herkesten önce hocaya seslendim:

“Hocam bu cenaze madem bayan cenazesiydi de niçin böyle defin yaptırdınız? Bir mahremiyet gerekmez miydi?”

O an az ileride de başka bir kadın cenazesini gerçekten kabrinin etrafını çarşafla çevirerek defnediyorlardı. Onları göstererek dedim ki:

“Bakın bayan cenazesi böyle defnedilmesi lazım. Bak öyle olmayınca cenazeleri karıştırdık. Bu arkadaşlar beni anlayışla karşılamasa burada bir fecaat çıkabilirdi…”

Böyle söylerken amacım durumu oradakilere de anlatmaya çalışmaktı. Yoksa birisi “vurun!” dese, ben ağzımı açana kadar beni oradaki boş mezarlardan birine göndermeleri işten bile değildi…

Cenaze sahipleri giyimlerine göre varlıklı kimselerdi. Muhakeme yapabilen insanlar olmalı ki bu konuşmam üzerine, beni o göz hapsine alan kimse koluma girdi.

-Arkadaş madem cenazeyi karıştırdın. Gel senin cenazen kim onu bulalım.

Aslında "siz zahmet etmeyin" diyeceğim ama anlaşılıyor ki ikna olmak istiyorlar. Zaten başka türlü de beni salmayacakları belli...

Göz ucuyla bakıyorum ki sadece koluma girmiş olan kişiyle ikimiz değiliz… Arkamızda da beş altı genç bizi takipte... Anlaşıldı… En ufak bir tereddüt olursa bunlar beni bu mezarlıktan çıkarmayacak… DEVAMI YARIN