İyi ki arkadaşlarım oradaymış!..

“Ben zaten karıştırmışım. Bizim cenaze konvoyunun nereye gittiğini bilmiyorum ki?!.”

 

 

Bir tanıdığımın cenazesine katılma sürecinde yaşadığım hatıramı anlatmaya bugün de devam ediyorum:

“İyi de Hayri Ağabeyin cenazesini ne tarafa götürüldü bilmiyorum ki? Bilsem zaten karıştırmazdım. Etraf cenaze gömen insan gruplarıyla dolu, bu durumda kaç cenaze öbeği dolaşabiliriz ki? Birine "bu değil" ikisine "bu değil" desem üçüncüye beklemeden beni "sahtekâr" diye yine infaz ederler.

Cenaze sahiplerinin tepkisi de haklıydı. Ama ben ne yapabilirdim? Benim hâlimi onlara nasıl açıklayabilirim? Açıklasam bile bunca yaşanandan sonra inanırlar mı?

Ne yapalım ne edelim derken mezarlıklar sorumlusuna durumu intikal etti. Adamlar ensemde, yetkiliye durumu anlattık. Sordu bana:

-Senin cenazenin adı ne?

Allah'ım o anki stresten rahmetlinin adı aklıma gelmiyor… Adı Hayrettin ama biz ona kısaca Hayri Abi derdik. “Hayri…" diyorum gerisini çıkaramıyorum.

Yetkili, listeye göz gezdirip diyor ki:

-Hayri isminde biri yok…”

-Hayır… Kısa ismi Hayri… Hay… Hay… Hayrettin… Hayrettin…

-Soy ismi ne?

Neyse soy ismini de hatırlıyorum… Ama bitmiş hâldeyim. Bulunduğumuz yere göre bir tümseğin arka kısmını işaret ediyor görevli:

-Sizin cenaze oraya defnedildi…

Ben yakalanmış hırsız gibi, o adam kolumda ve arkamızda fedai misali kimseler, kar yağdığı için her taraf çamur çökek içindeki mezarların arasında bata çıka o tümseği aşıyoruz.

Oraya vardığımızda bizim cenaze konvoyu da cenazeyi defnedip dağılmış. Ama Allah'tan benim arabamla götürdüğüm arkadaşlar mezar başında. Beni uzaktan görür görmez, olaydan habersiz ve doğal olarak “Neredesin sen Ziya Abi ya, bir saatten beri seni arıyoruz” deyince adam kolumu gevşetti. Ama garanti olması açısından, beni konuşturmadan arkadaşlara sordular:

-Defnettiğiniz cenazenin ismi ne?

Arkadaşlar biraz da afallamış ve şaşırmış hâlde rahmetli Hayri Ağabeyin ismini söyleyince, benim art niyetli olmayıp gerçekten cenaze konvoyunu karıştırdığıma kanaat getirdiler. Karşılıklı özür dileyip cenazelerimize rahmet dileyerek ayrıldık ama günlerce olayın stresi üzerimden geçmedi… Şimdi mi? Rabbim nasip etti Cenaze işleriyle uğraşıyorum… Her cenaze defninde o günü hatırlıyorum… Rabbim tüm vefat etmişlerimize rahmet eylesin...