Aile yapımız -1-

Aile; toplumları ve oluşturan en önemli birimdir, aile kavramının önemi de buradan gelmektedir. Bu küçük toplulukta çocukluktan hatta bebeklik çağından başlayan süreçle birlikte bireyin tutum ve davranışları, kişilik ve sosyal gelişimi, kendine güveni ve topluma adaptasyonu şekillenmeye başlamaktadır. Sosyal bilimcilerin insan eğitiminde vazgeçilmez kabul ettikleri ahlak ve maneviyatın çocukluktan başlayarak ivme kazanacağıdır. Sosyal bilimcilerin bu görüşü tüm toplumlar tarafından kabul edilmiştir. Dolayısıyla yerinde ve zamanında verilen eğitimin önemi çok büyüktür. Tüm dünyada son yıllarda zirve yapan bilim ve teknolojinin aşırı gelişmesi ve hayatımızda fazlaca yer alması insanoğluna birçok alanda kolaylık sağlamakta ve hayat standartlarını, yaşam kalitesini yükseltmekte. Bununla birlikte de maalesef insanoğlunu yalnızlığa, monotonluğa, üretken olmamaya, maddeciliğe hatta manevi değerlerden uzaklaşmaya götürmektedir. Ailelerde önceleri var olan geniş aile yapısının çağdaşlık düzeyi (!) yükselmiş, yaşam kalitesi artmış, teknolojik donanımlar donanmıştır. Bununla birlikte toplumumuzun eski aile yapısı yerini yavaş yavaş artarak küçük aile yapılarına bırakmıştır. Artık kocaman evlerde/dairelerde iki veya üç kişi yaşıyoruz. Aile müessesesinde ebeveynlere düşün görev çok önemlidir. Doğumdan itibaren çocuğa verilecek en kıymetli hazine; saygı, sevgi, gibi empatik kavramlardır. Bu kavramları öğrenerek büyüyen çocuk, onları içselleştireceğinden kendisine gösterilmesini istediği bu kavramları karşı tarafa gösterecektir. Bunun içindir ki benim ebeveynlerden en önemli ricam; terbiye ve görgü kurallarını sırtımızı geçmiş değerlere dayayarak, günümüz çağını da göz ardı etmeyerek layıkıyla çocuklarımıza öğretmeye çalışalım, bu konuda gayret kuşağımız hep üzerimizde olsun. Unutmayalım ki çocuklarımız ekilmemiş boş bir tarla, biz ne ekersek o büyüyecektir. Allah kullarını bu ahlak üzere yaratmış ve bu formatta yaşamasını istemiştir. Biz tarlaya mısır ekiyorsak bu tarladan çay bekleyemeyiz. Bu ulvi değerlerle büyüyen çocuk hayata atıldığında her konuda başarılı olacaktır.

 

 

 

 

Çok mutluyum bugünü

Kalbim kurmuş düğünü

Mutluluğun nedeni

Aşkımın doğum günü

 

İyi ki, varsın gülüm

Bir ilkbaharsın gülüm

Ne güzel şu hayatta

Sen bana yarsın gülüm

 

Sensin benim hayatım

Sen benimsin! Ben şadım

Seni hayat zannettim

Her an seni yaşadım

 

Sen ömrüme güzelim

Hoş geldin aşk hayalim

Benim gönül bahçemde

Güller açtı sevgilim

 

Güler yüzlü meleğim

Seni mutlu görelim

Bak bu gün doğum günün

Kutlu olsun dilerim

 

 

 

 

 

ÇOCUĞUN AHLAKEN GELİŞİMİ: Çocuklar çok küçük yaştan büyüklerin hareketlerini inceler ve onlar gibi olmaya özenirler. Oğlan nasıl vurucu kırıcı ise kız da narin ve daha hassastır. Onların da küçük dargınlıkları, kıskançlıkları elbette olur. Bunları iyi bir anne vaktinde görür ve küsen çocuğun körpe dimağında vakitsiz kıskançlık, kin, inatçılık gibi duyguların gelişmesine fırsat vermez. Böyle hâllerde çocuğu kesinlikle terslememeli, onu konuşturmalı ve onun sözü bittikten sonra, sevimli bir sesle ve gülümseyerek gerçeği ve ne yapmak lazım geldiğini anlatmalıdır. Gönlü olsun diye asla yalan sözlere yönelmemelidir.