AVM ve mescitleri...

Ülkemiz %99’u Müslüman olan bir ülkedir. Neredeyse tamamı Müslüman olan bir toplum içinde en önemli mekânlardan biri de şüphesiz ki ibadet yapılan ibadethanelerdir.

Diğer yandan değerlendirdiğimizde ülkemizin ve elbette ki çağın en büyük sorunlarından biri de tüketim çılgınlığıdır, hatta buna “hastalığıdır” da diyebiliriz.

Sürekli bir şeylere sahip olma isteği gün geçtikçe insanları alışverişe yönlendirmekte bu arzunun beraberinde de AVM sayıları her geçen gün artmaktadır.

AVM’lerin her ne kadar bölgenin istihdam alanını artırsa da bir o kadar da tüketim çılgınlığını artırdığını da göz önünde bulundurmalıyız. Bölgemizde, semtimizde, caddemizde gözlerimiz mutlaka bir AVM yerleşkesi aramakta ve bunu bizler de istemekteyiz...

Şimdi gelelim işin en önemli konusu olan “bu AVM’lerde ibadethane bulunuyor mu?” sorusuna. Evet, bu AVM’lerde ibadethane elbette bulunuyor ancak bana sorarsanız buralara ne acıdır ki istenilen değer ve önem verilmemektedir. Âdeta dostlar alışverişte görsün sözü AVM’lerde mescitlere ayrılan yerlerde gözlenmektedir. Bir bakıma yasak savma gibi “var mı var” anlamında yerler mescid alanı olarak ayrılmaktadır. Ne zaman bir AVM'ye gitsem ibadethaneyi sorduğumda ya da aradığımda zemin katın en kuytu köşesinde bir alana rastlamaktayım. Bu neredeyse tamamı Müslüman olan ülkemize yakışacak bir durum değildir. Biz gönlümüzde mescit ve ibadethanelerimizi Kâbe’nin bir şubesi olarak görmüyor muyuz? Öyleyse böylesi mukaddes bir duyguyla gideceğimiz mekânlar bodrum katlar mı kuytu köşeler mi olmalı? Ama ne yazık ki AVM alanlarında ibadethanelerimize gereken önem ve özen duygusunu göremiyoruz.

Ülkemiz ve diğer yerlerde inancımıza gereken değer ve önemin gösterilmesi en büyük istediğimizdir. Bu yönde hassasiyetlere sahip olduğumuzu her vesileyle AVM yetkililerine hatırlatmalıyız. Onca güzel emek karşılığı yapılan AVM’lerde ibadethanelerimizin kuytu ve köşelerde değil de istenilen ve rahat ulaşılan bir konumda ve ışıl ışıl cazibe merkezlerinden biri hâline gelmesi için gayret etmeliyiz…

 

 

 

 

 

          (Enver Ören Ağabey)

 

 

 

 

TEBESSÜM: Gülümseme. Nazikâne ve dişlerini göstermeyerek gülme.

HİDAYET: Doğruluk. Müslümanlık. Hakkı hak, bâtılı da bâtıl olarak görüp doğru yola girmek. Dalâletten ve bâtıl yoldan uzaklaşmak.

KADİRŞİNAS: Farsça bir kelimedir. Kıymet ve değerden anlayan, değerli kimseleri tanıyabilen anlamındadır.

TEVAZU: Alçak gönüllülük, kibirsizlik hâlidir.

TEMAYÜZ: Kendini göstermek. Farklı ve yüksek özellikleri olmak. Başka vasıflarla üstün olmak.