Dostluk üzerine...

Dostluk, arkadaş kelimesinin bir değişik varyantı olarak kullanılır. Dostum deriz biraz samimi bulduğumuz arkadaşımıza. Aslında kelime olarak birbirinden farklı olduğu gibi anlam bakımından da farklı kavramlardır. Arkadaş bir insanın anlık tanışması sonucu da gerçekleşebilir. Arkadaşlıklar kadim dostluklara da dönüşebilir. Ama dost olduktan sonra arkadaşlık kenarda kalır… Dolayısıyla dostluk, senelerin getirdiği beraberliklerin, birbirini değişik duygu durumlarında tanımış olmanın adıdır. İyi günde olduğu gibi kötü günde de bir ve beraber olabilmenin sonucunda sadece bedenlerin değil yüreklerin de birbirine bağlı olduğu, gözünü kırpmadan ona sırtını döndüğü onu da kendisi gibi bildiği bir bağlılıktır dostluk...

Bir kimseye ‘dost’ denilebilmesi için onunla sadece iyi günde değil kötü günde de bir olunmalıdır. Her zaman her şartta ve ne olursa olsun yanında bulunarak destekçin olmaya çalışan kişidir dostun. İşte bu yüzden bana sorarsanız şu geçici kâinatta herkesin bir dostu mutlaka olmalıdır. İyi ve kötü günlerinde bu hayatta çıkarsız bir şekilde bir destekçinin olması kendini yalnız hissetmemeniz açısından da çok önemlidir...

Dost kelimesinin bir başka açılımı da mesafelere bağlı kalmaksızın unutmamak ve karşındakini hep düşünebilmeyi ve destek olabilmeyi başarabilmektir. Arkadaşlar zamanla unutulur ama dostlar asla unutulmaz lafı da buradan geliyor olsa gerek? Bu hayatta benim de bir dostum var… Aramızda 700 km mesafe bulunmasına rağmen seneler sonra ziyaretine gittiğimizde dahi ilk günkü gibi bir karşılama ve misafirperverlik ile karşılaştım. Birbirimizden uzak değil yakın olduğumuzu bizlere bir kez daha göstermiş oldu. “Dostum” dediğim kişiyle aynı can ve kandan olmasak da bu samimi ve güzel hissiyatı bizlere yaşatan Cenab-ı Allah'a sonsuz hamd ettim. Rabbimden herkese böyle güzel ortamlar ve dostlar nasip etmesini diledim... Bu fâni dünyada her zaman her yerde bizlere yalnız olmadığımızı hissettiren ve desteklerini bizden hiçbir zaman esirgemeyen tüm dostlarımıza da buradan selam olsun... Hayatta dostu olmayanlara Rabbim dostlar ihsan eylesin…

 

 

 

 

 

Sıra dağların üstünde,

Tane tane yağan karmış.

Efil efil esen günde,

Gülümseyen nazlı yârmış.

 

Dağlar duman bürüdükçe,

Rüzgârlar kar kürüdükçe,

Koç yiğitler yürüdükçe,

Sohbet kokan meydanlarmış.

 

Dağlarda yükselir köyler,

Türküleri içten söyler,

Âşıkları söz mest eyler

Mahzun gönle sevda sarmış.

 

Kuytusunda açar çiçek,

Şafağında sarı ipek,

Gökyüzünde öbek öbek,

Akıp giden bulutlarmış.

 

Şubatların soğuğunda,

Zümrüt akar oluğunda,

Sıra dağlar doruğunda

Şair Kadir Fidan varmış.

 

 

 

 

EDREMİT: Balıkesir’in güzel ilçesi Edremit’in ilçe topraklarının kıyı kesimi ova, iç kısımları dağlarla kaplıdır. Kuzeyinde Kaz Dağları yer alır. Dağlardan çıkan akarsular Edremit Körfezine dökülür. Dağlar ormanlarla kaplıdır. Ormanlarda meşe, çam, gürgen, ıhlamur ve kestane ağaçları vardır. Ekonomisi tarıma dayalıdır. Başlıca tarım ürünü zeytindir. Ayrıca pancar, buğday, mısır, elma, pamuk yetiştirilir.

İlçedeki zeytin ağaçlarının yarısından fazlası Vakıflar Genel Müdürlüğüne aittir. Arıcılık çok gelişmiştir. Altınoluk'ta bulunan çinko-kurşun yatakları zaman zaman işletilmektedir.

Edremit'in yağı ve balı meşhurdur. Edremit için; "Bir sokağından bal, bir sokağından yağ akar" sözü söylenmiştir. Edremit'e 10 km uzaklıktaki Akçay, kumun en ince ve deniz suyunun en az tuzsuz olduğu bir bölgedir.