Efsane iki dizi -1-

 

 

İki sene önce başlayan ve birkaç ay önce final yapan “Masumlar Apartmanı” isimli bir dizi vardı. 5 Eylül 2020 tarihinde TRT 1'de yayımlanmaya başlamıştı. İstanbul'da aynı evde yaşayan dört kardeşin psikolojik durumunu ve etraflarındaki hayatı konu alıyordu. Eminim birçok kişi izlememişse bile adını duymuştur...

Senaryo, gerçek yaşanmış bir hikâyeden yola çıkılarak yazılmıştı. İlk başlarda hayli ses getirdi. Gerek senaryo kalitesi gerek çekim kalitesi gerekse oyuncularının yetenekli olmasıyla birçok insanı ekrana bağlamayı başardı. Önemli bir noktası da hemen tüm eleştirmenlerden olumlu not almasıydı. Şunun bilinmesi gerekir ki; gerçek yaşanmış bir hikâye, kurgulanmış bir hikâyeden her zaman daha etkilidir ve daha dikkat çekicidir. Drama dediğimiz şey, zaten gerçek hayata benzer. İçinde acı tatlı, iyi kötü, hareketli durgun, komik trajik ögeler barındırır. Türk halkı da daha çok gerçek hayat hikâyelerini anlatan filmlere ilgi gösterir...

Olaya bu yönden bakınca, film, diğer dizilerden bir adım önde yola başladı ama olaylar gerçeklerin dışına taşınca hikâyenin de gidişatı bozuldu. Oysa dizinin ilk sezonu, büyük ses getirmişti. Birinci sezonun sonunda başrol oyuncusu hiç beklenmeyen bir şekilde ölünce, ikinci sezon ölü doğdu. Dizi, ikinci sezonun sonunda, final yapmak zorunda kaldı.

“Masumlar Apartmanı” bizim hiç alışık olmadığımız bir konuyu işliyordu. Alışık olmadığımız diyorum çünkü bu diziye kadar bizim ülkemizde psikolojik filmlere çok fazla yer verilmiyordu. Genelde hep aynı konular işleniyordu. Ya aşiret kavgaları, ya çürümüş mafya kovalamacaları ya da kimin elinin kimin cebinde olduğu belli olmayan, gerçekte Türk insanını hiç yansıtmayan kurmaca aşk hikâyeleri… Bence “Masumlar Apartmanı” bize birçok şey öğretti. Aslında hepimizin bazı konularda biraz takıntılı olduğumuzu hatırlattı. Psikolojik rahatsızlığı olan insanların, kesinlikle deli olmadıklarını, eğer iyi bir psikoloğa giderlerse tedavi olabileceklerini ve buna benzer birçok şeyi bu dizi sayesinde öğrendik. 

 

 

 

 

 

Meclis kararı verse de, sırtımız yere gelse de

El âlem çok şey derse de, aşka veda etmiyorum.

 

Elimizi bağlasalar, gönlümüze aldırsalar.

Hürriyeti kaldırsalar, aşka veda etmiyorum.

 

Zindanlara atıyorlar, aşa zehir katıyorlar.

Bir de caka satıyorlar, aşka veda etmiyorum.

 

Divanımı yakıyorlar, gerçekleri saklıyorlar.

Tehditleri yapıyorlar, aşka veda etmiyorum.

 

Etrafımı sarıyorlar, çok da fazla yoruyorlar.

Sövenleri koruyorlar, aşka veda etmiyorum.

 

Elsize dayak attılar, dilsizi lafa tuttular.

Ahireti unuttular, aşka veda etmiyorum.

 

Şer güçleri birleşmişler, zalimleri devşirmişler.

Kimler kimlerle gelmişler, aşka veda etmiyorum.

 

Sağdan soldan vuruyorlar, çok oyunlar kuruyorlar.

Sanmayın boş duruyorlar, aşka veda etmiyorum.

 

Mazlumları kırıyorlar, yalancıktan kınıyorlar.

Adım adım sınıyorlar, aşka veda etmiyorum.

 

Yetim hakkını yediler, afiyet olsun dediler.

Yalan dünyayı sevdiler, aşka veda etmiyorum.

 

Şehitliği hor gördüler, vicdana duvar ördüler.

Âlimleri çok sürdüler, aşka veda etmiyorum.

 

Tarih yeniden yazılır, gerçek elbet anlaşılır.

Aşksız nasıl yaşanılır, aşka veda etmiyorum.

 

Şaha kalkacak bu millet, bir gün bitecek bu zillet.

İnanç, umut, büyük nimet, aşka veda etmiyorum.

 

Aşkımız meyve verince, neslimiz bunu derince.

Beklenen günler gelince, aşka veda etmiyorum.

 

Yol alınmaz yasaklarla, yol yürünmez tutsaklarla.

Büyüdük hep masallarla, aşka veda etmiyorum.

 

Millet topaç oynamıyor, millet aşka doyamıyor.

Millet artık duramıyor, aşka veda etmiyorum.

 

Kırılan kol iyileşti, belki devran kötüleşti.

Her şey artık bak netleşti, aşka veda etmiyorum.

 

Susan diller konuşuyor, aynı aşkla buluşuyor.

Ayrılanlar kavuşuyor, aşka veda etmiyorum.

 

Musul, Kerkük, Şam’a kadar, kuruldu gönülden radar.

Düşmanlar olacak madar, aşka veda etmiyorum.

 

Fuzuli’ye selam verdim, Şeyh Galib'i alıp geldim.

Düşmanları yere serdim, aşka veda etmiyorum.

 

Türkmen, Yörük, Kürt'ü, Türk'ü, hepsinde var aynı ülkü.

Söyleniyor aynı türkü, aşka veda etmiyorum.

 

Birleştirir bizi sancak, aşkla olur bunlar ancak.

Düşmanlarda anlayacak, aşka veda etmiyorum.

 

Göklerden müjdeler yağar, vuslat günleri doğar.

Analar sevinçten ağlar, aşka veda etmiyorum.