Öğretmenimizin sırrı

Gökçeada hatıralarımı yazmaya bugün de devam ediyorum...

 

Önünde dolaşıp köpek havlamasından bir türlü içeriye giremediğimiz mağarayı merakımız bir türlü cevap bulamamıştı... Oraya da gidemiyorduk. Aradan iki ay geçmişti. Bir projeden dolayı müzik öğretmenimizle çalışacaktık. Onunla yalnız kaldığımızda ona sordum:

 

-Hocam ney çalan arkadaşınız niçin burada bir mağarada yaşıyor?

 

Yüzüme derin derin baktı:

 

-Sana bildiklerimi anlatayım ama senden söz istiyorum. Sır tutar mısın?

 

 Diye sordu. Ben de;

 

-Tabi ki hocam, siz kimseye anlatmayın derseniz anlatmam, dedim.

 

Bunun üzerine anlatmaya başladı:

 

-O İstanbul’da bir üniversite öğrencisi. Sanatı seven, insanları ve insanlığı, barışı, kardeşliği seven ve savunan bir insan. Dördüncü sınıfa geçtiğinde arkadaşlarından iki tanesini anarşik olaylar sebebiyle öldürüyorlar. Çok morali bozuluyor. Önce okulu bırakıyor. Üniversite yönetimine gidip kaydını dondurup okuldan uzaklaşıyor. Her gün gencecik insanların aramızdan ayrılmasına yüreği dayanmıyor. Ailesiyle konuşup kaçacak, sığınacak bir yer arıyor. Ailesinden bir miktar para alıp Gökçeada’ya geliyor. Kaleköy’de arayışlara giriyor. En sonunda bir mağarada sakin, medeniyetten uzak bir hayat kuruyor. Keçi ve koyun alıp onların çoğalmalarını görünce çok mutlu oluyor. Zamanla Kaleköy’e gidip gelenlerle dostluk kuruyor.

 

Şimdi köpeği, koyunları ve keçileriyle mutlu bir hayatı var. Kendisinin ihtiyacı olabilecek her şeyi kendisi yetiştiriyor. Zıpkınla balık avlayabiliyor. Çok acıktığında buna başvuruyor. Çay yerine süt içiyor. Tamamen doğal besleniyor. Her gün denize giriyor. Bir gün onu ziyarete gittiğimizde bana:

 

“Hocam insan ruhu çok değişken. Bazen küçücük dolaplara saklanırdım, kendimi aratırdım. Gün geldi İstanbul bana dar geldi. İşte ben de adamı buldum. İnsanın kaçıp gizlenebileceği, kendini şarj edebileceği bir adası olmalı, ben burada çok mutluyum” dedi.

 

Daha sonraki yıllarda bizim o gizemli adam 12 Eylül İhtilali'nden sonra adayı terk edip gitmiş. Galiba ülkede asayiş yerine geldiğinde okuluna geri dönmüş, yarım kalan eğitimini tamamlamak için. Tabii sır olacak bir şey kalmadığı için de bu hatırayı sizinle paylaşayım istedim.

 

     Rumuz: Gökçeada