Dolarların encamı

Dört ortaklı, bir destekli Koalisyon'un istikrar programı belli oldu. Bu programa bakarak; "Batı cephesinde yeni birşey yok!" diyebiliriz. Bütün strateji 'borçlanma'nın üzerine kurulmuş. İç ve/veya dış borçlanma farketmez... Dolar gelsin de nereden, nasıl ve kaça geldiği önemli değil. Paranın maliyetinin hesaplanmadığı bir program ve sistemin geleceği olamaz. Kaldı ki sağlanması muhal olan kredilerin yatırımlara dönüşmesi de hayal. İster Derviş'li, isterse Derviş'siz olsun bu yöntemle düze çıkmak mümkün değildir. Ümit bağladığımız ABD ekonomisini iyi incelemek gerekir. 1990'larda yaşanan krizden farklı olarak bugün ABD Doları tarihinin en pahalı dönemini yaşıyor. Newsweek Dergisi'nin 26 Mart sayısına göz atacak olursanız ABD ekonomisinin nasıl bir durumda olduğunu görebilirsiniz. İddialara göre ABD 1945 krizinden de daha zor bir döneme girmektedir. Bütün dünyada mali ve ekonomik sıkıntıların olduğundan hareketle Türkiye hesaplı olmalıdır. Ürettiğimiz ve kazandığımızdan daha çok harcadığımız takdirde; "iki yakamızın bir araya gelmesi" mümkün değildir. Türkiye'nin geldiği nokta istikrardan çok istikbâl ve istiklâl noktasıdır. İnandırıcılığı kaybolmuş kadroların kredi bulma ve kullanma ihtimalleri çok düşüktür. Güvensiz kadroların verecekleri teminatlar çok zaman istiklâl ve bağımsızlığı tehlikeye sokacak türden siyasi teminatlar olacaktır. Doğrusunu isterseniz "uçurtmanın ipi kopmuştur." Bu rüzgârda, bu fırtınada ve bu olumsuz hava şartlarında nereye düşeceği hiç belli olmaz!.. Ermeni, Kürt ve Rum lobilerinin yıkıcı propagandaları da düşünüldüğünde Türkiye'nin sosyo-politik durumu çok kritik bir döneme girmiştir. Belki dün, problemlerin çözümü ekonomik olabilirdi. Belki dün bazı meseleler borç ve kredilerle çözümlenebilirdi. Ancak artık çok geç!.. Sıra politik tavizlere gelmiştir. Kim bilir belki Derviş'in Türkiye'ye dönüşü bu tür politik tavizlerin başlangıç işaretidir. Veysel Gani