Abdüllatif Uyan

Hallâc-ı Mansur hazretleri, sôfiyye-i aliyye denilen büyük velîlerdendir. Bir gün sevdiklerinden biri bu zâta gelip “Ârif kime denilir efendim?” diye sordu.

Bir gün bir sevdiği, Hallâc-ı Mansur hazretlerine gelerek;

Hallâc-ı Mansur hazretlerine bir gün bir kimse geldi.

Hallâc-ı Mansur büyük velîlerdendir. Sekr hâlindeyken ağzından “enelhak” kelimesi çıktı bir gün. Bu söz, görünüşte “ben Hakkım" mânâsına geliyorsa da, onun bundan murâdı bu değildi. "Ben yokum, Allah var" demek istemişti.

Hallâc-ı Mansur hazretleri, sôfiyye-i aliyye denilen büyük velîlerdendir.

Hallâc-ı Mansur hazretleri bir gün “dört yüz” kişiyle hac yoluna çıktı. Bir miktar yol gittiler. Sonra çok acıktılar.

Hallâc-ı Mansur hazretlerine, “Fakîrlik nedir efendim?” diye sordular.

​Hallâc-ı Mansur hazretlerinin asıl adı Hüseyin bir Mansur'dur. 306 (m. 918)’de şehîd edildi. Kalbi, Hak teâlânın aşkıyla yanar, şiddetli mücâhede ve riyâzet yapardı.

​İmâm-ı âzam Ebû Hanîfe hazretleri; bir gece rüyâsında, Peygamber Efendimizin mübârek kabrini açıp, mübârek kemiklerini göğsünde topladığını gördü.

İbni Sîrîn hazretleri, meşhur rüyâ tâbircisidir. Bir kimse bu zâta; "Ben rüyâmda, zeytinyağını zeytinlerin üzerine döktüğümü gördüm. Acabâ tâbiri nedir?" diye sordu.

​İbni Sîrîn hazretleri, meşhur rüya tabircisidir. Biri, bu zâta gelip; “Efendim, gıybetinizi yaptım, lütfen beni hoş görün ve hakkınızı helâl edin” dedi.

İbni Sîrîn hazretleri, Tâbiîn’den, tefsîr ve fıkıh âlimi ve meşhur rüya tabircisidir. Basralıdır. 110 (m. 729) senesinde vefât etti.

Bir kadın, Hazret-i Habîb'e gelerek; "Evde hiç ekmeğimiz yok" diye dert yandı. O da sordu ona:

Hasan-ı Basrî hazretleri; Habib-i Acemî hazretlerini çok sever ve bazen meclisinde sohbet etmesini söylerdi. O da sohbet ederdi.

​Horasanlı biri, Habîb-i Acemî hazretlerine; "Efendim, biz hacca gidiyoruz. Dönünceye kadar, şu on bin dirhemle benim için bir ev alır mısınız?" dedi.

​Habîb-i Acemî hazretlerine, bir gün bir “genç” gelip; "Hocam, ben bir şeyi merak ediyorum" diye arz etti.

Bir gün Hasan-ı Basrî hazretleri, Dicle Nehri kenarında gemi bekliyordu. O sırada Habîb-i Acemî hazretleri oraya geldi.

​Evliyânın büyüklerinden olan Habîb-i Acemî hazretlerinin hânesinde, otuz seneden beri hizmetini gören bir “câriyesi” vardı. Bir gün onu gördü.

Evliyânın büyüklerinden olan Habîb-i Acemî hazretleri, 120 (m. 739) da vefat etti.

Habîb-i Acemî hazretleri, Fırat nehri kıyısında bir “kulübe” yapıp, orada kendini ibâdete vermiş ve bu sebeple evini ihmâl etmişti birkaç gün.