Abdüllatif Uyan

Tarih 5 Eylül 1967, yani Ahmet Mekkî Efendi hazretlerinin vefât ettiği günün bir öncesi.

Ahmet Mekkî Efendi hazretleriyle birlikte geçirdiğim iki sene, hayatımın en tatlı yıllarıydı.

Ahmet Mekkî Efendi hazretleriyle birlikte geçirdiğim iki sene, hayatımın en tatlı yıllarıydı.

Ahmet Mekkî Efendi hâzâ Allah adamıydı. Akşamları birlikte çıkar, vapurla Karaköy'e gelir, oradan Fatih’e gitmek için 34 veya 28 numaralı belediye otobüslerine binerdik.

Müftülükte vazifeye başladığımda yirmi yaşındaydım. Daha önce Fatih Vergi Dairesinde çalışıyordum. Oradan buraya gelince, sanki cennete gelmiş gibi oldum.

Bir gün merhum Mahmut Genç ağabeyimizin evine gitmiştim. Baktım, Ahmet Mekkî Efendi de orada idi.

Sene 1966... İş bulmak çok zor, hatta imkânsız gibi. Bir de işittik ki Kadıköy Müftülüğüne "kâtip" aranıyormuş. Beş altı arkadaş, hepimiz bu işe tâlip olmak istedik.

Ahmet Mekkî Efendi, şaşılacak derecede tevâzû sâhibiydi.

Bir gün bir arkadaşın evindeydik. Mevzû Mekkî Efendi hazretlerinden, Onun büyüklüğünden açıldı. Ben “Mâdem öyle, Mekkî Efendi ile ilgili bir hâtıramı anlatayım” dedim.

Mekkî Efendi hazretleri, benim kimyâ hocam Hüseyin Hilmi Efendi’ye hürmetli davranırdı.

Ahmet Mekkî Efendi hazretleri, bir gün müftülükte bana dönüp;“Abdüllatîf! Sana mühim bir nasîhatte bulunayım mı?” dedi. Cevâben; “Buyurun efendim” dedim. O vakit;

Ahmed Mekkî Efendi'nin “rahmetullahi aleyh” vefâtından bir hafta önce muhterem hanımları, banyoyu yakıp; “Banyo yapar mısınız?” diye sormuş kendisine.

Ahmed Mekkî Efendi "rahmetullahi aleyh" hiç abdestsiz durmazdı.

Müftülükte vazifeye başladığım ilk günü hâtırlıyorum. Baktım, Mekkî Efendinin talebeleri geldiler.

Bir gün, Mekkî Efendiyle birlikte ikimiz, benim liseden kimya hocam olan Hüseyin Hilmi Efendi'ye gittik.

Ahmed Mekkî Efendi pazar günleri, Fâtih Câmiinde ikindiden sonra vaaz ediyordu.

Bir gün, benim kimya hocam Hüseyin Hilmi Efendi müftülüğe teşrif etti. Biraz oturduktan sonra kimya hocam, Mekkî Efendi ve ben, üçümüz Ehibbâ'dan Cevat Bey'in evine gittik.

Ahmed Mekkî Efendi'yle "rahmetullahi aleyh" bir akşam müftülükten eve dönüyorduk. Vapurdan inip otobüs durağına doğru yürüdük.

Ahmet Mekkî Efendi'yi "rahmetullahi aleyh", vefat ettikten sonra bir gece rüyâda gördüm.

Ahmed Mekkî Efendi'nin "rahmetullahi aleyh" en büyük zevki talebe okutmaktı. Yani bir şeyler öğretmekti Allah'ın kullarına.