Cem Küçük

Hafıza-i beşer nisyan ile maluldür. Türkiye'de insan hafızası 23 gündür. Yani 23 gün sonra en unutulmaz denen olay bile Türk insanın aklından uçup gidiyor. Bunu niçin söyledim. Çünkü geçen sene 5 Nisan 2018'de Eskişehir Osmangazi Üniversitesinde büyük bir skandal yaşandı. Herkesi FETÖ'cü diye sağa sola ispiyonlayan Volkan Bayar, Osmangazi Üniversitesinin Dekan Yardımcısı Mikail Yalçın, Fakülte Sekreteri Fatih Özmutlu, araştırma görevlisi Yasir Armağan ve öğretim üyesi Yard. Doç. Dr. Serdar Çağlak'ı silahla öldürdü.

Anayasa Mahkemesi Türkiye'deki en tepe yargı kurumu. Buradan çıkan kararlar hoşumuza gitmese bile en nihai karar olduğu için uygulanmak zorunda. Eğer bir yerde hak ihlali varsa ona uyulması gerekiyor. Geçmişe baktığımızda akılla izah edilemeyecek kararların Anayasa Mahkemesinden çıktığı da görülecektir.

Başkan Erdoğan’ın Türkiye ittifakı söylemini biz muhafazakârların ve milliyetçilerin tamamen benimsemesi gerektiğine dair net bir örnek iki gün önce yaşandı. Bu ülkede her zaman sosyal kutuplaşma istemiş olan Kemalist Yılmaz Özdil, Başkanımızın Türkiye ittifakı yani toplumsal bütünleşme projesine çirkin bir dille karşı çıktı. Biteviye toplumsal kavga ve kutuplaşma oldukça kitaplarının daha çok satacağını ve bu sosyal ayrışmadan daha çooook ekmek yiyeceğini bilen Yılmaz Özdil dünkü yazısına beni de karıştırarak şöyle başlamış...

31 Mart seçimleri bitti. YSK’nın İstanbul’la ilgili vereceği karar haricinde her şey belli oldu. 4 yıl seçim yok ve Türkiye’nin önünde bir dizi sıkıntı var. Bu sıkıntıların olması kötü bir şey değil. Tam tersi güçlü ülkelerin dertleri çok olur. Bunları aştıkça daha da güçlü olur.

​17-25 Aralık, 7 Haziran-1 Kasım 2015 süreci ve 15 Temmuz darbe döneminden sonra birçok medya kuruluşu seçilmiş meşru hükûmetin yanında yer almadı. İdeolojik olarak körleşmiş bu medya grupları sırf Erdoğan ve AK Parti devrilsin diye FETÖ'ye destek verdiler. Bir terör örgütünün yaptıkları her şeyi unutup seçilmişleri devirmesini alkışladılar.

İnsanın prensipleri, ilkeleri olmalı. Hiçbir ahlakı olmayanlar olayların içeriğine bakmadan hüküm verebiliyorlar. Geçen hafta böyle iki olay oldu. Birincisi Eski Başbakan Ahmet Davutoğlu'nun eşi Sare Davutoğlu'nun Medipol Üniversitesi'nde iptal edilen söyleşisiydi.

​Seçim sonuçlarını yeniden analiz edelim. Herkesin bildiği şeyleri yeniden söylemekte bir beis yok. Cumhur İttifakı Türkiye çapında yüzde 53 alarak büyük başarı elde etti. Ama büyükşehirleri CHP’ye kaptırdığı için bu anlamda başarısız oldu. Elbette Ankara, Antalya gibi illerin kaybının hesabı yapılıyordur partide. YSK’nın son kararıyla İstanbul da netleşecektir. YSK kararı ne olursa olsun İstanbul için de muhasebe yapmak şart.

​Türkiye'de muhalifler başları sıkıştı mı ya da dert yanmak için hemen Batı'ya koşarlar. Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Kararları'na gönderme yaparlar. Türkiye'de demokrasi yok derler. İfade özgürlüğünün baskı altında olduğunu söylerler. Özellikle de PKK ya da FETÖ terörünü övmek için bahane aradıkları yer Batı hukukudur. Ama Batı'da terörist övgüsü ya da terörizmi yüceltmenin nasıl cezalarla sonuçlandığını bir türlü görmezler.

CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu'na yapılan saldırıyı amasız, fakatsız kınıyorum. Türkiye'nin yakın siyasi tarihini bilenler bu saldırının bir kıvılcım gibi nerelere ulaşacağını iyi bilir. Nitekim Ankara Cumhuriyet Başsavcılığı bu saldırıyla alakalı "terör ve organize provokasyon" soruşturması başlattı. Faillerin bulunup bağlantıları da açığa çıkmalı. Böylece provokasyonun arkasındakiler açığa çıkartılırsa kimin neyi amaçladığını öğrenmiş oluruz. Köylülerin dediklerine göre saldırganlar o köyden değilmiş. Kimse saldırganları tanımıyor. Bu bile işin içinde başka bir parmak olduğunu gösteriyor.

Ekrem İmamoğlu iki gün önce mazbatayı aldı. Hemen Kemalistler milletimizin kahir ekseriyetinin sigortalarını attırmaya başladılar. Bunlar kendilerinin bu ülkede azınlık, muhafazakâr-milliyetçi halkın çoğunluk olduğunu unutup sürekli milleti tahrik ediyorlar. Kemalizmden nefret eden Kürt kardeşlerimizin hepsini de dâhil edersek fotoğraf çok nettir ki, bu milletin çok büyük çoğunluğu Kemalist zihniyetten tiksiniyor. İmamoğlu da Kemalist olmadığı için yüzde 48.8 oy aldı. Yılmaz Özdil gibi Kemalist olsa bu oyun yarısını alamazdı. Keşke tam Kemalist biri CHP’den Büyükşehir Belediye Başkanlığına aday olsaymış.

​Hem gazete yazılarımızda hem Medya Kritik’te hem de diğer programlarımızda kimseyi ayırmadan eleştirebiliyoruz. Millî Güvenlik, ülkemizin hassas çıkarları, terör vb. konular hariç eğriye eğri doğruya doğru diyoruz. Bana ve Fuat Uğur’a nasıl bu kadar rahat olduğumuz sürekli soruluyor. Anlatayım.

Hazine ve Maliye Bakanımız Berat Albayrak Amerika Başkanı Trump ile görüştü. Görüşmeye damadı Jared Kushner ve ABD Hazine Bakanı Steve Mnuchin de katıldı. Berat Bey'in Trump’la görüşmesi son derece önemli.

​Hiç unutmuyorum 28 Şubat'ın en hararetli zamanlarıydı. Dönemin darbe yanlısı gazetecileri Genelkurmay Başkanı Hüseyin Kıvrıkoğlu'na Fazilet Partisi Genel Başkanı seçilen Recai Kutan'ı sormuşlardı. Normal bir demokraside gazetecilerin Recai Kutan'a Hüseyin Kıvrıkoğlu hakkında, "Ne düşünüyorsunuz?" diye sormaları gerekirdi. Çünkü biri seçilmiş diğeri atanmış kişidir. Önemli olan milletin seçtiği kişilerdir. Çünkü halk hesabı seçtiği kişilerden sorar, atanmış memurlardan değil.

​WikiLeaks’ın kurucusu Julian Assange dün Londra’da tutuklandı. ABD ve İngiltere’ye ait gizli belgeleri yayınlayan, Afganistan’daki bazı Amerikalı ve İngiliz ajanları ifşa eden Assange için sonun başlangıcı 2012’de belli olmuştu.

Türkiye kamuoyunda geçen sene ekim ayına kadar kimse İranlı uyuşturucu baronu Zindaşti adını bilmiyordu. Duyan bir elin parmaklarını geçmezdi. 6 Nisan 2018’de Büyükçekmece’de Zindaşti ve üç adamı tutuklandı. 19 Ekim 2018’de kendisine yöneltilen üzerine atılı cinayet suçlarında azmettirici olduğuna dair yeterli delil yoktur gerekçesiyle gece 23.30’da tahliye edildi.

Türkiye'de âdettir. Bir olay vuku bulmadan önce bir avuç insan dışında kimse konuşmaz. Olay olduktan sonra, "Ben demiştim"lerden geçilmez ortalık. Medyada böyle tiplerden çok var. Say say bitmez.

Türkiye'nin demokrasi tarihinde utançla anılacak dönemler var. Darbeler, cunta girişimleri, haksız yere kapatılan partiler, millî iradenin yok sayılması bunlardan bazıları. Ancak en kepaze olanı 1946 seçimleriydi. O seçimlerde oylar açık kullanılmış, sayım gizli yapılmıştı.

İstanbul’da yaşayan bir vatandaş olarak Binali Yıldırım’ın şehrimizi mükemmel idare edeceğine inanan biriyim. Binali Bey’in bu seçimi kazanması için dişimle tırnağımla mücadele ettim. Türkiye’yi Başkan Erdoğan’ın, İstanbul’u Binali Bey’in yönetmesi ülkemiz için harika olur. Ekrem İmamoğlu ve CHP yönetiminin şehrimizde ikinci Nurettin Sözen faciasından başka işe yaramayacağına inanıyorum.

31 Mart yerel seçimleri artık geride kaldı. Cumhur İttifakı yüzde 52’ye yakın oyuyla seçimin galibidir. Neredeyse kimsenin yüzde 50'nin üstüne çıkamaz dediği ittifak, başarılı bir sonuç aldı. AK Parti seçimin birinci partisidir. Oy anlamında endişe edecek bir şey yok. Türk milleti iktidarı desteklemeye devam ediyor.

Bu laf 27 Mayıs darbesinin mimarlarından Cemal Madanoğlu’na ait. 1957 seçimlerinde Demokrat Parti yüzde 50’nin altına inince etrafına söylemeye başlamıştı. Çünkü cuntacılar Menderes ve Demokrat Parti’yi yıkmak, içlerinde büyüttükleri intikamı almak için ortam kolluyorlardı. Zayıfladığını düşündükleri Demokrat Parti için ihtilal çarklarını döndürme startını 1957’de vermişlerdi.