İrfan Özfatura

28 saatlik yolculuğu göze alıyor, ani bir kararla biniyoruz kamyon bozmasına...

Osmanlı Sanayi Devrimini yakalayamadı, geri kaldık bu hususta. Peki yakalayanlar ne kazandı ne kaybetti? Ödedikleri bedele değdi mi acaba?

Bulgaristan, Kosova, Sırbistan, Bosna Hersek, Karadağ, Arnavutluk, Makedonya, Yunanistan… İhlas Yurdu Öğrencileri 20 Rumeli şehrini dolaşıp dostlarla kucaklaştı.

Dün Ermeni çetelerine destek verip Azerileri katleden Rusya, bugün Esad’la kol kola girip Türkmenleri kırıyor.

Bentley ve Mini’yi Almanlara, Lotus’u Malezyalılara, Jaguar, Land ve Range Rover’ı Hintlilere, Morris ve MG’yi Çin’e, Trader’i Fransızlara, Sunbeam, Aston Martin ile Cobra’yı Amerikalılara verdiler. Şimdi birkaç butik üretici kaldı Britanya’da...

14 Şubat harçlığını doğrultmaya çalışan bir kızcağızın fikridir. Zamanla maksadını aşar, tüketim ekonomisine maya çalar.

Lağımdan, kokudan çok çeken Londralılar büyük paralar harcıyor, âdeta bir şehir kuruyorlar yerin altında. İşte bu şehir farelerden soruluyor.

Ne tarih, ne iklim, ne mutfak... Londra İstanbul ile kıyaslanabilecek bir şehir değil ama bizden fazla turist ağırlıyor.

Osmanlı düzen demektir. Ecdat tanzim eder, yazar, kenara koyar. Sonra geleceklere de yol yordam bırakır.

Hatırlar mısın bir zamanlar arabaların arkasına “rakibim hava yolları” yazardık. Sen misin laf atan, geldiler rakip oldular. Otobüsle aynı paraya yolcu taşıyorlar.

On milyonluk Çad’da sadece bir KBB uzmanı, 40 milyonluk Uganda’da iki kadın doğumcu var.

Antalyalı papaz Nicholaos’la, Amerikalı Noel Baba’nın ne alakası olabilir? Fırsatçı Kapitalizm yeni bir masal mı uydurmuştur acaba?

Erzurum’dayız, kar, kış, kayak, Oltu taşı, cağ kebap, kadayıf dolma…

Üsküp hükümeti yeniden tarih yazmaya kalktı. Ama ne Yunanistan Makedonyalı İskender’i veriyor, ne de Bulgarlar Çar Samuel’e yaklaştırıyorlar.

Hamidiye zırhlısı düşmanın silah depolarını vurur, limanlarını basar, ticaretini bozar. Tek başına koca Akdeniz’i çalkalar.

14 yıl önce ırkçı militanlar tarafından kundaklanan Prilepe Çarşı Camii’ne Müslümanlar sokulmuyor. Tamir taleplerine inatla kulak tıkayan Makedon hükümeti, mübarek mekânın tuvalet gibi kullanılmasına göz yumuyor.

Her şey inceldiği yerden, zulüm kalınlaştığı yerden kopar. Sovyetler gücünün doruğundayken batağa saplanmıştı Afganistan’da.

Uganda’da çıplak toprak göremiyorsunuz. Bir yeşilin bittiği yerde diğeri başlıyor, yamaçlar çay, ovalar şeker kamışı, ufuklar orman...

Afrika'da bir sünnet 50 dolar, vasat bir ailenin aylık mutfak masrafı da o kadar. Düşünün evde 4-5 erkek çocuk varsa?

Gazetemizin kuruluş yıllarında "Başyazarlığını" yapan Ali Taban komple gazeteciydi. Muhasebeden, muharrirliğe, musahhihlikten mizanpaja her işte çalışmış yönetici olmuştu sonunda...