İsmail Kapan

Bir süreden beri gündemden çıkmış gibi görünen “Başkanlık Sistemi” tartışmaları, MHP Genel Başkanı Devlet Bahçeli’nin salı günkü grup konuşmasıyla yeniden ve farklı biçimde başlamış bulunuyor...

Orta Doğu’daki yüzyıllık hesaplarda (1916 Sykes – Picot) en başa dönülürken, söylenen ve henüz söylenmeyen şeyler var. Lakin şurası artık netleşmiş bulunuyor: Meydan dünkü gibi boş değil!..

İstanbul 39 sene sonra, ikinci defa Dünya Enerji Kongresine ev sahipliği yapıyor. Enerji iletiminde merkez ülke olmayı hedefleyen Türkiye’nin, zirve dolayısıyla dünya gündemine oturması önemli…

Baba Bush “Yeni Dünya Düzeni” diye bir laf ortaya attığında, Sovyetler Birliği dağılma sürecindeydi. Saddam’ın Kuveyt’i işgali, bu yeni düzeni hayata geçirmek için yeterince fırsat veriyordu!..

ABD ile Rusya arasındaki gerilim nereye kadar tırmanabilir? Karşılıklı sert açıklamalar “kayıkçı kavgası” formatında değil gibi. Vekâlet savaşlarıyla yeni bir soğuk savaşın tohumları ekiliyor!

Siyasi tartışmaların doğru zeminde, doğru biçimde sürdürüldüğünü söylemek mümkün mü? Mesela Lozan’ı tartışırken, kim neyi anlatmak istiyor? Mesela verilen tepkilerin doğruluk ölçüsü hangi seviyede?

Bu günlerde kamuoyunu şüphe, tereddüt ve heyecana sevk edecek türden, bolca dedikodu piyasaya pompalanıyor… Aynı, şekilde toplumu huzursuz etmeye dönük eski tartışmalar da körükleniyor!..

Halep’te devam eden, katliama ses çıkarmayan bütün devletler ve uluslararası teşkilatlar, işlenen bu insanlık suçuna bilfiil ortaktır!.. BMGK’daki kayıkçı kavgaları, bu gerçeği örtbas edemez…

Adil olmayan ve dünya meselelerine çözüm bulmakta aciz kalan, Birleşmiş Milletlerin bugünkü yapısından bahsediyoruz… Hangi konuyu çözebildi ki? Filistin meselesini mi, Keşmir’i mi, Suriye’yi mi?

Her ikisini de, Birinci ve İkinci Dünya Savaşının galip devletleri kurdu… Kavimler Cemiyeti âdeta ölü doğdu. Barışı koruma hedefi 20 yılda çöktü. II. Büyük Harp patladı. Acziyet beklenen sonucu getirmişti...

Bayramların nasıl geçtiğine dair umumi kanaat, genellikle medya organlarının verdikleri haber ve yorumlarla şekillenir. Yani nereden ve nasıl baktığınıza bağlı olarak, çok farklı düşünceler oluşabilir.

Diplomasi dünyasında keskin ve sert ifadelerden kaçınılır. Hemen herkes olabildiğince esnek ve muhatabını rahatsız etmeyecek, ilgili ülkenin kamuoyunda reaksiyon uyandırmayacak üslup kullanır. Ancak…

Türkiye dört bir cephede terörist ve hainlerle mücadele ediyor. PKK, PYD/YPG, DAEŞ, DHKP-C, FETÖ ve diğerleri… Yurt içinde, yurt dışında devam eden bu büyük mücadele, hiç de kolay bir iş değil.

İstanbul’da genel yayın yönetmenleriyle bir araya gelen Başbakan Yardımcısı Numan Kurtulmuş, 15 Temmuz’da yaşananları Batı’ya anlatmakta zorluk çektiklerini ancak 7 Ağustos’taki Yenikapı mitinginin bakışlarını değiştirdiğini ve ziyaretlerin arttığını söyledi.

Bu başlığı tam kırk yıl önce, Ermeni Asala örgütünün diplomatlarımıza karşı giriştiği suikast eylemlerinin yoğunlaştığı bir sırada, yine bu sayfalardaki bir yazımda kullanmıştım…

Her şeyin bir vakti, zamanı vardır. Bazı meselelerde köklü adımların atılması için şartların yeterince olgunlaşması gerekir. Aksi hâlde hiç beklenmeyen riskler oluşabilir. Suriye için de, bu böyledir…

Gaziantep’teki alçakça katliamı anlatmaya kelimeler yetmiyor… Bir çocuğun vücuduna dinamitleri bağlayıp, yüzlerce çocuk ve kadının ortasında patlatan vahşi ve gaddar zihniyeti nasıl anlatabilirsiniz ki?

1984 Şemdinli ve Eruh baskınlarıyla, kitlesel katliamlara başlayan; bölücü örgüt PKK’ya karşı mücadelede, geçen 32 yıllık zaman zarfında çeşitli sebeplerle büyük kırılmalar yaşandı.

Uzun süren bir istikrarsız dönemden sonra, Türkiye’de; AK Parti tek başına iktidarı yakalama başarısını gösterdiğinde, kucağında üç tane ateş topu bulmuştu... İktidar, hakikaten ateşten gömlekti!..

Adalet ve Kalkınma Partisi, 15. Kuruluş Yıldönümünü 15 Temmuz ihanet kalkışmasının zehirlediği bir siyasi iklimde kutladı. Bu yüzden gösterişli törenler yapılmadı. Ama 15 yıllık hizmet karnesi görkemliydi…